აქ თოვლისფერია ზეცა,
ზამთარმა ხეებზე ბარდნა,
და მთებზე ბილიკებს ვკეცავ,
და ყვავის სიჩუმის ვარდი.

ფიქრები ჩამოჰგავს ფიფქებს,
(ზეციდან ნარნარად დიან),
თვალებით დავეძებ იქნებ
ვიპოვო ტოტებში ბია..

თვალებით დაგეძებ შენაც,
ხარ ასე ფიფქივით მკრთალი
ცემს ჩემი ცისფერი ვენა,
კრთის შენი ჭაობა თვალი..

წამოდი წაგიყვან თოვლში,
აქ ზეცას სითეთრე კაწრავს,
შენს ფეხზე ალმასის ქოში,
ჩემს ტუჩთან ფითქინა ღაწვი.

წამოდი წაგიყვან სადაც,
ბუნება სითეთრით სუნთქავს,
აქ ქარი მიფანტავს დარდებს
და შენთვის არავის უთქვამს,

რომ დილა გააჩენს ხანძარს,
წიწვების ხაკისფერ ტყეში,
დგას მთაზე თოვლივით თეთრი,
გრძნობების დამჭერი ანძა
და მოდის მზის სხივთა თქეში...

                        კვაზი უმახინჯესი!ორიათასოცდა...