ნაწარმოები შეიცავს უცენზურო ფრაზებს

თუ თქვენ გინდათ ნახოთ მხოლოდ ეს ნაწარმოები, დააჭირეთ აქ

წუხელ ქროდნენ ქარები,ხან რთულად,ხან მარტივად,
ვფიქრობდი და გრაფიკა მოგონების დავხატე,
შენი ხასიათი,თუ იყო უფრო მარტივით,
ჩემი ხასიათია ახლა უფრო სახადი,

სულის ფსკერზე ჩავკიდე ჩემი მზერის ანკესი,
მერე თავი შვეულად,გულის მხარეს დაგადე,
მერე ვკოცნე კერტები,მთელი ღამე გაკვნესე
და რიჟრაჟზე ჩაგისვი მე-13-ე შამათი.

ახლა ვწევარ ლოგინზე.გულში სისხლი ბოგინობს,
შენ იცვამ და გარეთ კი ქარი დაჰქრის ავშარი,
ასე დაღლილს მიზიდავს მაინც შენი ბაგენი,
მაგრამ შენც ისე წაგშლი,როგორც სხვები წავშალე,

ჯერ კი შენით მაჟრჟოლებს,ლექსებს ვარქმევ შენს სახელს,
მაგ სხეულის ხიბლს ვაქსოვ ყველა სტრიქონ-ტაეპში,
შენი ყველა უჯრედით ჩემში წარმომესახე,
ჩემში აღმოცენდი და ჩემში ამოკაიფდი.

დასდევ ფერად ოცნებებს,ხან სარკესთან კამათობ,
საიდანაც გიმზერის შენი სულის ფანტომი,
ცაზე მთვარე ჰკიდია,როგორც ვერცხლის კალათა,
და ვენებში დამიდის სიყვარულის ატომი.

თუმცა შენც დაგშორდები უბრალოდ და მარტივად,
არ დამიწყო ხვეწნა და არ დამიწყო ღაღადი,
რადგან ხასიათი გაქვს,ასე რომ ვთქვათ:-მარტივით,
რადგან ხასიათი მაქვს,როგორც რამე სახადი.

                                              კვაზი უმახინჯესი///ორიათასოცდა...