**
სად შენ და სად მე,
გასვრილი...
ოღონდ ნუ მეუბნები,
რომ ადამიანი არის ის,
რასაც ფიქრობს და არა ის,
რასაც აკეთებს.
აზრი არ აქვს,
მკვდარს თავს ხომ ვერ შეაძულებ.

**
როცა შენ
შენი საყვარელი მუსიკის გადასხმას მიკეთებ,
გული საგულეს არ მეტევა,
არ ვიცი შენ მაგ მუსიკაზე სად, ან ვისთან ერთად აყირავდები,
მე კი პირველად გამკრა ფიქრმა
- რა კარგია რომ არსებობს სკამი .

**
შენი გაოცებული სახე მაკვირვებს,
როცა მხედავ რომ სულელივით ვიქცევი,
ან ბავშვივით,
არაფერია გასაოცარი,
მე სიკვდილის წინ გასახსენებელ წამებს ვაგროვებ.