რაზეა საუბარი გიო და აი ამ ლექსის განხილვაში
http://urakparaki.com/?m=4&ID=102352#comments

თქვეს რომ ესა და კიდევ ერთია საუკეთესოო და მეთქი არაა ეგრე
აბა ესეც ნახეთ თქო  :)

დღემდე არდასაჯერებელი ამბავია ნეკერა
ეს მიძღვნა კი საუკეთესოა ++

ვერ გავიგე,ნიკი?  რაზეა  საუბარი?    ..

აი ესეც ერთერთი მათაგანი კარგი მიძღვნა ნეკერაზე
გავიხსენო ერთი ვისთან იყო ის ტექსტი, სადაც არ იყო მოხსენიებული ეს ლექსი

რაოდენ დასანანია, მისი ადრეული გარდაცვალება :(
ლექსი კი ძალზედ გულში ჩამწვდომია

((((((((((

შენ მეგობარო-დიდი ადამიანი ხარ

ჩამწყდა გული :(

მოიცადეთ ანა ონიანი იგივე ლაშხელია? :O ანა გარდაიცვალა? :O

და მოგიყვებით, როგორ იცვლიან
ფერებს ნეკერჩხლის წვრილი ფოთლები... <3

კარგი პოეტისგან
კარგი მიძღვნა( დატირება) 
კარგ ადამიანს ( პოეტს )

საწყალი ნეკერა, როგორ უყვარდა სიცოცხლე    :(

ძალიან ემოციური, ცრემლიანი  დატირება ნეკერასი, ანა ონიანის და
ყველა ახალგაზრდისა რომლებიც  უდროოდ მოწყდა  ღილივით ამ ცხოვრებას..
ჩემი ტკივილიც ვიგრძენი აქ.
გაიხარე  გიო.

მადლობა გიო, ამ კაცური ცრემლისთვის, ამ ლექსში რომ ჩაიღვარა...
ნინო-ნეკერას ჩიტივით გაფრენა იმ ქვეყნდა კი მოუნელებელ ტკივილად დაგვრჩება...

გიო( რამდენჯერაც წავიკითხავ სულ მეტირება(

+5

მადლობა ამ ლექსისთვის,გულში ისე თბილად ჩაიღვარა თითოეული სიტყვა.

გიო, :( <3

ჟრუანტელმა დამიარა და ცრემლი  მოომერია .. :( 
ბევრი მესაუბრეს ნეკერაზე , ბევრი კარგი მითხრეს და მეც ისე განვიცდი თითქოს დიდი ხანია ვიცნობდი .. :(

როგორი ემოციური მიძღვნაა...

წუხელის იქ რამ გაგაძლებინა? ...
...ნეტა ტირილით მაჯერებინა
გული შენს ციცქნა სასაფლაოსთან...

უფ... დაუჯერებელი და მოუნელებელი ამბავი...

რა კარგი ადამიანი ხარ..
ათასში ერთი ზედვაკელო!

ეჰ, ნინა... :(

არაჩვეულებრივი ადამიანი იყო, ლიტერატურის დიდი მოყვარული და თავადაც კარგი ლექსების ავტორი. ნაცნობები მას ,,ნეკერას“ ვეძახდით, არ სწყინდა.

მახსოვს როგორი გახარებული იყო, ეს ლექსი რომ დავუწერე:

ნეკერ...

მითხარ, ნეკერ, საით მიდის
ეს პატარა სამყარო,
ჩამტყდარია შუა ხიდი,
დამშრალია ცხრაწყარო.

სხვისი არ ვიცი და... ჩვენ კი
ვცოცხლობთ უფლის იმედით,
ჩვენი ძმების გულებამდე
სიყვარულით მივედით.

მან იკითხოს - ვინც ქართველებს
სირცხვილით თვალს გვარიდებს
და ვისაც ჩვენ არ ვუყვარვართ -
თავისი გზით წავიდეს.

კარგი ადამიანები ნაადრევად მიჰყავს უფალს თავისთან, ალბათ უფალსაც კარგები უნდა თავისთვის, მაგრამ ჩვენ რა დავაშავეთ? ჩვენ - ადამიანებმა, რომლებსაც გვინდა რომ დიდხანს გვყავდეს გვერდით ჩვენი მოყვასი.

სახსოვრად ფოტოები და ის ლიტერატურული საღამოები დამრჩა, ერთად რომ ვმონაწილეობდით.

ძალიან კარგია, გიო!