აღმოვაჩინე,რომ ეს ერთადერთი ლექსია, რომელზეც "ან კარგს ამბობენ, ან არაფერს".:))
ფუი ეშმაკს:)

"ეს მორევია", გეთანხმები.
ერთია წერა და მეორეა ასეთ მიახლოვებულ თანაგანცდაზე ასე წერა.
კობა, მადლობა უღრმესი<3
ძალიან გამახარე<3

ეს მორევია, ამ სამყაროში ჩავექანე და ფენა-ფენად ანაჭრელი სულზე სხეული - ტკივილია, გლუვი, მაგრამ უსწორმასწორო, სიცარიელეს ვერაფრით მიმსგავსებული და უფრო სავსე, ვიდრე სიძველისგან ყველაფერით დამსუყებული სიფერმკრთალება. ჩემი ტკივილია შენი ტკივილისგან ჩემად ნატკივარი და ჩამემსხვრა არსება და ყველა ნაოცნებარი ქვის სახლიდან სარდაფამდე ვერცხლისთვალება მერცხლებით ჩაყინულ ზამთარში. ავიფხიკე სულიდან ობი და მემწარა გემო... მე არც კი ვიცი, რატომ ამოიძარღვა შენს განაცდელში სტატუსი ცოლი, თუ თვითონ მცნება სტატუსს აყვა უჟმურივით ავ შელოცვად ობობების სველი ძაფების მარწუხები და ობობების თვალები, ათასად დაშლილი და ყველა რაკურსით მხედვარე.
ეს მორევია. არ ვიცი რატომ, მაგრამ შემაძრწუნები და სიკვდილის ხსენებაც ზარავს ნააზრევს, სადაც სიცოცხლეა ნასაფუძვლები.
ამაკანკალა. შემეშინდა ამ გაფიქრების...

რაც კარგია, კარგია! 5

ისევ გამიჩნდა სურვილი მეთქვა, სულ რომ ვერ გიტანდე და არაფერს წარმოადგენდე, ყოველთვის ვიტყვი და ვერასდროს დავმალავ ჩემს აღტაცებას, ამ ჯადოქრობის მიმართ ! <3

ანანე,
როგორ გამახარე<3

ვფიქრობ რომ ძლიერი ნაწერია.თავის რიტმი აქვს, სევდიანი მუსიკა.
თემა და განწყობა სინქრონშია. ყოჩაღ!

ნინა,
სამწუხაროდ, ბევრ შემთხვევაში ეს ასეა. სიცივე, გაუცხოება, ძალადობა,შიში, "სარდაფული ცხოვრება"და ა.შ და ბოლოს "თვალებღია ფოტოები", სადღეგრძელოები...

მადლობ, რომ წაიკითხეთ.:)

სიკვდილის მერე თვალებღია  დარჩენილი ფოტოები არიან ცოლები :(

ძალიან დიდი პატივია ეს ))) მეტს ვერაფერს ვიტყვი, რასაც ვიგრძნობდი შენს კოენტარზე, ჩემზე უკეთ იცი :)

სერენა რომერსონ,
ვიცი, ისე გაიგებ, როგორც არის.
რთულად ვცხოვრობ...ხან კიდე უფრო რთულად, ვიდრე ჩვეულებრივ...ამ ლექსის გასაჯაროვების ინსპირაცია  შენ იყავი.

მადლობა ამისთვის. <3

ინი,
კარგად მახსოვს, ნამდვილად ასე იყო.;)
მერე ისე არ მინდოდა გამეცრუვებინა იმედები.
დიდი მადლობა ნდობისთვის და რომ მიპოვე (: <3

ენ, <3 <3
ფინქ, არ ხარ მართალი:))<3
ლაშა, გულით მინდა დანარჩენებიც მოგეწონოთ.:)

ჰო ვამბობ, კიდევ უფრო მაგარი გოგო იქნება მეთქი.
ჰო გიპოვე )

+5

"ქვემოთ ცვივიან, ვერცხლისთვალა ზამთრები მერცხლის."

მგონი სხვა ნაწერებიც უნდა წავიკითხო შენი )))

საოცრება ხარ!
როგორც შენ იცი თქმა, მეც ვიტყვი რომ მიყვარს როდესაც ემოციებით  ქმნი რაღაც წარმოსახვას. შენ კი  ამას  აკეთებ უმაღლეს დონეზე.

თითოეული კადრი სრულფასოვანი ამბავია პატარა სამყაროებზე.
ის თუ რა გონებით აღიქვამ ასე გარემოს დიდ საიდუმლოდ დარჩება.
შენი ემოციური ინტელექტი იმდენად მაღალია რომ სულ ვფიქრობ, ნეტა თუ გებულობს სხვა მკითხველიც აი ამას

აქ უთვალებო ობობებიდან დადიან
ძაფები, წრიულად აბამენ, ძვრებიან
წვეთები  ნესტიან  კედლიდან,
ძაფიდან ძაფამდე,
ძაფიდან ძაფამდე.

ჩვეულებრივი გოთიკური შედევრია !

  სწავლა შეიძლება მეწაღეობის, საქართველოს ისტორიის ან ხაჭაპურის გამოცხობის.
წერის, ხატვის და სიმღერის სწავლა შეუძლებელია.
სმენა ან გაქ, ან არა.
ან წერ, ან ვერა.

შენ წერის ნიჭთან ერთად საშინლად გაგიმართლა და დაგებერტყა მაღალი ემოციური ინტელექტი, რომელიც ასევე ან გაქ ან არა.
მიხარია რომ შენ ეს გაქვს და გკითხულობ სიამოვნებით.

+5

ასეთი კარგი ლექსები იმედს მიკლავს იმისას რომ მეც ოდესმე ვისწავლლი :)))

ქართველი ჯეი ქეი როულინგი ხარ :))
<3  +