მადლობა, მზია.

მაგარია მავთულხლართული დამწერლობა :)))

ნეფერტარ, სათაური მავთულხლართულია :)

მადლობებიო დევმა :-*

შენ ჩემი მზე ხარ,
საკნის მიღმა,
თბილი,
ნათელი...
და როცა ჩემთან აღარ იქნები,
შენ მაინც მზე,
მე კი,
უსარკმლო საკნის,
ანუ
„ჰაუპტვახტის“პატიმარი ვიქნები.
+2

სათაურზეც მინდა ვთქვა, მიანმარით წერია სათაური დევო? :*

მომწონს ასე ადვილად ნათქვამი, რთული სიმართლე. 5.

ადამიანებს უფრო არ უხდებათ „ჰაუპტვახტები“, მაგრამ სხედან, იტანენ.
მადლობა, ჯონათან.

მგონი "ჰაუპტვახტი" არ მოუხდა .

მომეწონა, ძველი აღმოსავლელი პოეტების სიღრმე ჰქონდა.

მხვრინავი ეშლი,

მადლობაო, დევმა.

ერთხელ, მე და ჩემი ძმა მფრინავი შეფთი, ბორჯომის ხეობაში გლიცენიების ნერგების რკალად დარგვის ცერემონიალს ვესწრებოდით ჩვენს წარმოსახვაში.

სად იყო და სად არა, ბაყბაყ დევი გამოძვრა ბუჩქებიდან და ღიღინ -ღიღინით ჩაგვიარა:
შენ ჩემი მზე ხარ,
საკნის მიღმა,
თბილი,
ნათელი...
და როცა ჩემთან აღარ იქნები,
შენ მაინც მზე,
მე კი,
უსარკმლო საკნის,
ანუ
„ჰაუპტვახტის“პატიმარი ვიქნები. <<< ამ სიმღერსა მღეროდა.
გადავხედეთ მე და შეფთიმ ერთმანეთს და დავიწყეთ იმის გამოთვლა, რამდენი დოქი ღვინო უნდა დაელია ამოდენა დევს, რომ ასე დამთვრალიყო და ასეთები ემღერა.

ვითვალეთ, ვითვალეთ და ჩვენს წ.აღ-მდე 8000 წელი გამოვითვალეთ.
ასე გახდა საქართველო ღვინის სამშობლო.
მადლობა დევსა.