10. არ არსებობს იმაზე ძვირფასი სიტყვა, ვიდრე ,,დედაშვილობა“.
დედაჩემის სიცოცხლეში (1958-2012) მხოლოდ ერთი ლექსის დაწერა მოვასწარი მასზე, მხოლოდ დედაჩემის გარდაცვალების მერე დამიგროვდა დედაზე ლექსები.
არ არსებობს დედაზე დაწერილი ცუდი ლექსი, დედაზე დაწერილი ყველა ლექსი თავისებურად კარგია. დედაზე დაწერილი ლექსებიდან გოდერძი ჩოხელის ეს ლექსი მიყვარს განსაკუთრებით:
,,დედი, რაღაც არ მასვენებს, ალბათ ღმერთის წამ-წერა, დედი, როგორ შემოგკადრო, შენზე ლექსის დაწერა?! დედი, დიდმა ღმერთმა იცის, რაც უნდა ვყოფილიყავ, დედი, ალბათ ამიტომაც, შენთან ყოფნა დამწერა. დედი, როგორ გიღალატო, როგორ დავრჩე ამქვეყნად, დედი, ღმერთს რომ შევუყვარდე, აქ რომ მთხოვოს დარჩენა,
უკვდავება რომ დაიწყოს, ღმერთს მოსურდეს აღწერა, არ გეწყინოს, ღმერთს ვფიცავარ, ღმერთს დავტოვებ ნაწყენად. ღმერთის მჯერა, ღმერთი მიყვარს, მაგრამ ერთის არ მჯერა: სადაც შენ არ მეგულები, იქ არ მინდა დარჩენა“.
დედაშვილურ სიყვარულზე უფრო დიდი გრძნობა არ არსებობს დედამიწაზე, ისევე როგორც არ არსებობს დედის გარდაცვალებით გამოწვეულ ტკივილზე უფრო დიდი ტკივილი, შვილის გარდაცვალებით გამოწვეულ ტკივილის გარდა.
ხშირად ჩაეხუტეთ დედებს... ცუდ ხასიათზე ვიყავი თუ კარგ ხასიათზე, დედას ყოველთვის ვეხუტებოდი. არა აქვს მნიშვნელობა ცუდად ხარ თუ კარგად, დედას ხშირად უნდა ჩაეხუტო (ვისაც აღარ გვყავს, ნათელში გვიმყოფოს უფალმა), ჩახუტებით სითბო გადადის. მშობლის სიყვარულიდან იწყება მოყვასის სიყვარული.
დედა სიცოცხლის ელექსირია! ბედნიერია ის ქალი, რომელსაც დედა ჰქვია, ქალისთვის დედობაზე დიდი ბედნიერება არ არსებობს.
არავის ეყვარები ისე, როგორც მშობელ დედას უყვარხარ, არავინ გიერთგულებს ისე, როგორც შენი დამბადებელი გიერთგულებს.
ჩვენ – ქართველებს ბევრი კარგი სიტყვა გვაქვს დედაზე: ,,დედაენა“, ,,დედა ბოძი“, ,,დედა ისტორია“, ,,დედამიწა“ და ასე შემდეგ.
დაბოლოს, ჩემივე ლექსით მინდა დავასრულო:
დედაჩემს სუფთა წარსული ჰქონდა
დედაჩემს სუფთა წარსული ჰქონდა, სიყვარულივით წმინდა თვალები, ცოცხალი იყო, ლელო გამქონდა, აღარ არის და... მწვავენ ალები.
დედაჩემს სუფთა წარსული ჰქონდა, ფართოდ გახსნილი გულის კარები, ვიდრე ჩემთვისაც აწვიმ - ათოვდა, ჩემს თავს უქებდნენ ლამაზმანები.
ახლა სიცოცხლეს მასავით ვეტრფი, ღმერთს ვევედრები ლექსის პწკარებით, როცა წამიყვანს თავისთან ღმერთი, იქაც ვიხილო დედის თვალები.
მჯერა: ზეციურ საქართველოში გამიქარწყლდება სევდა - დარდები, შევხვდები მშობელს კეთილი შვილი და ხელმეორედ დავიბადები.
ოთარ რურუა
არ არსებობს იმაზე ძვირფასი სიტყვა, ვიდრე ,,დედაშვილობა“.
დედაჩემის სიცოცხლეში (1958-2012) მხოლოდ ერთი ლექსის დაწერა მოვასწარი მასზე, მხოლოდ დედაჩემის გარდაცვალების მერე დამიგროვდა დედაზე ლექსები.
არ არსებობს დედაზე დაწერილი ცუდი ლექსი, დედაზე დაწერილი ყველა ლექსი თავისებურად კარგია. დედაზე დაწერილი ლექსებიდან გოდერძი ჩოხელის ეს ლექსი მიყვარს განსაკუთრებით:
,,დედი, რაღაც არ მასვენებს, ალბათ ღმერთის წამ-წერა, დედი, როგორ შემოგკადრო, შენზე ლექსის დაწერა?! დედი, დიდმა ღმერთმა იცის, რაც უნდა ვყოფილიყავ, დედი, ალბათ ამიტომაც, შენთან ყოფნა დამწერა. დედი, როგორ გიღალატო, როგორ დავრჩე ამქვეყნად, დედი, ღმერთს რომ შევუყვარდე, აქ რომ მთხოვოს დარჩენა,
უკვდავება რომ დაიწყოს, ღმერთს მოსურდეს აღწერა, არ გეწყინოს, ღმერთს ვფიცავარ, ღმერთს დავტოვებ ნაწყენად. ღმერთის მჯერა, ღმერთი მიყვარს, მაგრამ ერთის არ მჯერა: სადაც შენ არ მეგულები, იქ არ მინდა დარჩენა“.
დედაშვილურ სიყვარულზე უფრო დიდი გრძნობა არ არსებობს დედამიწაზე, ისევე როგორც არ არსებობს დედის გარდაცვალებით გამოწვეულ ტკივილზე უფრო დიდი ტკივილი, შვილის გარდაცვალებით გამოწვეულ ტკივილის გარდა.
ხშირად ჩაეხუტეთ დედებს... ცუდ ხასიათზე ვიყავი თუ კარგ ხასიათზე, დედას ყოველთვის ვეხუტებოდი. არა აქვს მნიშვნელობა ცუდად ხარ თუ კარგად, დედას ხშირად უნდა ჩაეხუტო (ვისაც აღარ გვყავს, ნათელში გვიმყოფოს უფალმა), ჩახუტებით სითბო გადადის. მშობლის სიყვარულიდან იწყება მოყვასის სიყვარული.
დედა სიცოცხლის ელექსირია! ბედნიერია ის ქალი, რომელსაც დედა ჰქვია, ქალისთვის დედობაზე დიდი ბედნიერება არ არსებობს.
არავის ეყვარები ისე, როგორც მშობელ დედას უყვარხარ, არავინ გიერთგულებს ისე, როგორც შენი დამბადებელი გიერთგულებს.
ჩვენ – ქართველებს ბევრი კარგი სიტყვა გვაქვს დედაზე: ,,დედაენა“, ,,დედა ბოძი“, ,,დედა ისტორია“, ,,დედამიწა“ და ასე შემდეგ.
დაბოლოს, ჩემივე ლექსით მინდა დავასრულო:
დედაჩემს სუფთა წარსული ჰქონდა
დედაჩემს სუფთა წარსული ჰქონდა, სიყვარულივით წმინდა თვალები, ცოცხალი იყო, ლელო გამქონდა, აღარ არის და... მწვავენ ალები.
დედაჩემს სუფთა წარსული ჰქონდა, ფართოდ გახსნილი გულის კარები, ვიდრე ჩემთვისაც აწვიმ - ათოვდა, ჩემს თავს უქებდნენ ლამაზმანები.
ახლა სიცოცხლეს მასავით ვეტრფი, ღმერთს ვევედრები ლექსის პწკარებით, როცა წამიყვანს თავისთან ღმერთი, იქაც ვიხილო დედის თვალები.
მჯერა: ზეციურ საქართველოში გამიქარწყლდება სევდა - დარდები, შევხვდები მშობელს კეთილი შვილი და ხელმეორედ დავიბადები.
ოთარ რურუა
9. შეუძლებელია უემოციოდ ამ ლექსის წაკითხვა. მამის მერე, ყოველ დღე იმაზე ვფიქრობ, რამე ისეთი არ დავაშავო, არ გავაფუჭო, რომ მამას ვეღარასდროს შევხვდე! შეუძლებელია უემოციოდ ამ ლექსის წაკითხვა. მამის მერე, ყოველ დღე იმაზე ვფიქრობ, რამე ისეთი არ დავაშავო, არ გავაფუჭო, რომ მამას ვეღარასდროს შევხვდე!
8. ბედნიერია შენი დედიკო,ოთო,ახლაც! ბედნიერია შენი დედიკო,ოთო,ახლაც!
7. დიდი მადლობა, უფალი გვწყალობდეს კარგ ადამიანებს. დიდი მადლობა, უფალი გვწყალობდეს კარგ ადამიანებს.
6. ოხ როგორ მოვიდა გულთან, როგორი სუფთა სული ჩანს და გული ... ჩემი ორი ქულა შენ ოქროადამიანო ოხ როგორ მოვიდა გულთან, როგორი სუფთა სული ჩანს და გული ... ჩემი ორი ქულა შენ ოქროადამიანო
5. გმადლობთ, გაიხარეთ... გმადლობთ, გაიხარეთ...
4. გაიხარე ოთარ ბატონო. გაიხარე ოთარ ბატონო.
3. ოთარ გენაცვალე! ოთარ გენაცვალე!
2. მადლობა მელზ... მადლობა მელზ...
1. სუფთა და ალალია თქვენი ლექსები ყოველთვის 5
სუფთა და ალალია თქვენი ლექსები ყოველთვის 5
|