* * *
ყველაზე მეტად კარგად ყოფნის მეშინია.
გამოცდილება არ მაქვს სათანადო.
სასაცილოა,
კარგად ყოფნის შიში ჰქონდეს ადამიანს.
ასეთ დროს ჭილაძე გაგახსენდება კაცს:
„ბედნიერება უნდა მოითმინო“
იყოს და ვინ ოხერი არ მოითმენს,
მაგრამ სადაა?
* * *
ამ ცხოვრებას ჰქვია „მოიცა“,
უნდა დათესო, რომ მოიმკა,
იმოქმედო, რათა შედეგი დაინახო,
წოლას ჯდომა გერჩივნოს,
ჯდომას-დგომა,
უბრალოდ დგომას კი,
სიარული თავის მხრივ
და ასე დახაზო გზა,
სტატიკიდან-დინამიკამდე.
* * *
არ უნდა გეშინოდეს წასვლის,
უსახელოდ წასვლას უნდა ერიდო.
სალამი არ გქონდეს ზედაპირული,
დამშვიდობებას აიტანს კაცი,
ცალყბად ნათქვამს.
* * *
ნუ შეუშინდები კარგად ყოფნას.
ურეცეპტოდ გაიცემა ოდითგან.
რიგში დგომაა ზომაზე მეტად დამღლელი.
თავად შეადგინე
მიღების
და
გამოყენების განრიგი.
გაეცი და მიიღებ.
მიიღე და გაეცი.
* * *
სასაცილოა,
კარგად ყოფნის შიში ჰქონდეს ადამიანს.