მაინც სულ სხვაა თოვა თებერვლის,
ხეებს ძვალ-რბილში ჩაუდგათ თოვლი.
მყიფე დღეები ისე მებევრა,
ავედევნები შეფარვით, მოვლით
იმ დღეებს, ზამთარს რომ უდგას კვალში,
ხეებს რომ ტანში კვირტებს შეუნთებს.
თოვს თებერვალი, სითეთრით ვავსებ
თვალებს, მზენაკლულთ და დამშეულებს...