ნაწვიმარზე მიწას ვბარავდი.
ძნელად დავძარი.
არაფერია.
მომიწევს ბევრად მძიმე მიწის ატანა.

            ***

დიდხანს იძინე და არ მიწყინო,
მე მაინც გეტყვი,
ბანალური ხარ, აქვე მკერდში
დაბუდებულო ჩემო სიკვდილო.

                    ***
ჩემგან დარგულო ზეთისხილის ხევ,
მე რომ ფესვებში სუნთქვა შთაგბერე,
300 წელი კეთილ ნაყოფად და სიყვარულად,
ყოველ შრიალს ამოაყოლე.

                ***
დროსთან თამაშს გავს პოეზია.
ზრდასრულის თხელი ნიღბის უკან
დაგუბებული ბავშვურობა
ლექსებად ჟონავს.