თ-ს

ზღვა იქნებოდა ქარზე ცივი,
ლურჯიც ალბათ;
მე არაფერი დამინახავს შენი წასვლისას,
გარდა
ჰაერში გამოწვდილი შენი მკლავების.
არადა ისე ნამდვილია, ისე მკაცრი
ეს სიზმარი,
ვერ გავიქეცი, ვერ დავუსხლტი ერთი წამითაც,
და რომ მცოდნოდა,
თეთრი ღამის გახდებოდნენ ჩემი თვალები;
ჩემი გულღია იარები,
ჩემი ნამდვილი ჭრილობები,
ხმაში ბზარები,
არ დავუცდიდი ლურჯი ქარის გამოდარებას.