არაა პრობლემა , იხმაურეთ , ამ საიტის  ოქროს  ხანაში  ეს არავის  არ უვირდა ,ახლა  ლექსზე  კომენტარიც კი ისეთივე  საკვირველია ,როგორც სოფელში  ხარის  დანახვა  ,
იმის  შემდეგ,რაც  ტექნოლოგიებმა მოიკიდა ფეხი .

მე რ ვი მომეწონა  და ჩემი აზრითაც  "ხარხარს    უფრო უხდება"საცინლად"

ირაკლი, კარგით, იყოს მასე. :)

ნინო, გმადლობთ, თქვენს კომენტარზე პასუხივით შემომეწერა, ჯერ ვერ ვაქვეყნებ, მგონი ხვალ მომეცემა უფლება.

მადლობა ავტორს მოთმინებისთვის.

ნიკე, მე ის ვიგულისხმე, რომ მთებს თუ ზურგს შევაქცევთ, ექოს უბრალოდ ვეღარ მოგვცემენ, ანუ ლექსში, როგორც შენ ამბობ, პირისპირი აქტი გამოდის და მაინც ჩემი ვერსია ჯდება და არა შენი ;)

ნიკე…
ვაოფებ ახლა და იმედი მაქვს,  გიო მაპატიებს  და ისე, მინდა იცოდეთ, რომ ერთი იმ მცირეთაგანი ხართ, ვისაც ამ საიტზე ყურადღებით ვკითხულობ.
გულწრფელად რას ვფიქრობ თქვენზე?
- მაძიებელი ნატურის შემოქმედი ხართ,  უთუოდ ამის გამო ცხვირპირსაც ხშირად იმტვრევთ, რაღაც ახლის ცდილობისას და მაინც ახერხებთ დგომას. აქა- იქ ბესიკის ინტონაციებიც მესმის თქვენთან.

ნინო დარბაისელი, რა საყვარელი ხართ, "საყვარელოთი" აქ არავის მოუმართავს ჩემთვის, მადლობა ამისთვის. :-*
სულ ახლახან ბესიკმა თქვა: " ადამიანი ცოდნისთვის კი არაა, სწავლისთვისო."
მიხარია რომ მიხსნით იმას, რასაც მიხსნით, ოღონდ კონტექსტს ნუ გავცდებით, ამ კონკრეტულ ლექსში გიო საუბრობს.
<3

ნიკე საყვარელო!
ეს არის მარტივად, ფიგურატიული, გადატანითი გამონათქვამი, ამ ტიპის გამონათქვამების დირექტული ანუ პირდაპირი დეკოდირება - მუდამ წარუმატებლობით დამთავრდება, უკეთეს შემთხვევაში კომიკურ ეფექტს გამოიწვევს,
მაგალითად
ხემ დაიჩივლა, ნაჯახი რას დამაკლებდა, ტარად ჩემიანი რომ არ ჰქონდესო” - ხე ლაპარაკობს? ფიგურატიულად - კი ბატონო
ქათამმა თქვა, ხარი დაკლეს , მე დამაკლეს, ღორი დსკლეს , მე დამაკლესო,
კურდღელმა თქვა, ჩირგვში ვზივარ, ვერვინ მოვა ჩემზედაო…
თვალმა თქვა, მეორე თვალს შევჭამდი, შუაში ცხვიტი რომ არ გვედგესო…
ახლა არ დამიწყოთ ვაჟა- ფშაველას ,,გველისმჭამელობა”,  ბუნება მეტყველიაო, ეგ გავლილი გვაქვს

ირაკლი, "მთებთან თუ ზურგით დავდგებით აბუჩად მინდვრის ექოები აგვიგდებენ"
ამაში ვერ დაგეთანხმებით, აბუჩად შეიძლება ცხოვრებამ, ან ქვეყანამ აგვიგდოს, მითუმეტეს ადამიანმა. ბუნება ბუნებაა, ის არავის იგდებს აბუჩად.
სასაცილოდ კი  "პატარა" იგდებს ვისაც უნდა და არ არის მართალი.
რა თქმა უნდა თავად ავტორი გადაწყვეტს რას დატოვებს, მე მხოლოდ ჩემი აზრი გამოვთქვი.
ყველა სიკეთე.

ნიკე, მთებთან ზურგით თუ დავდგებით, აბუჩად მინდვრის ექოები აგვიგდებენ. :)
ანუ არანაირი "ზურგსუკანა" აქტი არ არის ლექსში მოცემული, სწორედაც პირისპირი ურთიერთობაა აშკარად და შესაბამისად რაღაც ახალი და თანაც, ცოტა არ იყოს, ყურისთვის უხეში "საცინლად აგდების" მაგიერ თუ კონტექსტითაც და "ვიზუალითაც" უკეთესი "აბუჩად აგდება" ჩაჯდება, ლექსი მოიგებს აშკარად.

"არამგონია ზედვაკელი ვინმემ აიგდოს" - პირმოთნეობა როგორ დაგაბრალო, შევცოდავ, მაგრამ გამეღიმა ამაზე :) ლექსს თავად ზედვაკელი წერს და საქმე სიყვარულთან და მთების ექოებთან აქვს და ზედვაკელს, ნიკეს და ასლანიკაშვილს კი არა, შექსპირს და რუსთაველს იგდებდნენ, ეგენი, აბუჩად, როცა უნდოდათ ;) თანაც დაბერილ ლაყუჩებს რო ცხოვრება გვახევს, მაგას რაღა ვუყოთ მერე მაშინ?

მოკლედ, ჩემი აზრია, რომ დამკვიდრებულია მასხრად აგდება, აბუჩად აგდება და კაი,  ჯანდაბას,  თუნდაც სასაცილოდ აგდება, მაგრამ ეს საცინლად აგდება უფრო იმ უკანასკნელის უხეში ვერსიაა და პირველი ორით ჩანაცვლება აჯობებდეს იქნებოდეს იქნება :)

სიკეთე და წარმატება თქვენ :)

ნიკე - დამაფიქრებელია, მომდვნო კრებლისთვის  ვამზადებ ამ ლექსს და  ვნახოთ , მანამდე  როგორ  მიიღებს საბოლოო სახეს . <3  მადლობა

საცინლად ჯობია ჩემი აზრით, იმიტომ რომ აბუჩად აგდება პირდაპირი აქტია, არ მგონია ზედვაკელი ვინმემ აიგდოს.
საცინლად აგდება იგრძნობა ზოგადად, მაგრამ ამას უფრო ზურგსუკან ბედავენ.

კი,ირაკლი. ჩავასწორებ . მადლობა

"საცინლად მიგდებენ" - აქ "აბუჩად მიგდებენ" ხომ არ აჯობებდა?

ქალბატონო ნინო, ლექსი  იწყება ასე ,,გზა ამებნა  თუ ,არ ვიცი , გზა  ვიპოვე,,  ... ამ ლექსის  დინამიკა  საცალფეხო  გზაზე გავლას გავს , აბსოლუტურად  გავიგე,რაც დამიწერეთ ,მაგრამ ძალიან ბევრი  ვიფიქრე ,ბევრჯერ  ხმამაღლა წავიკითხე და მე შემიძლია,ამ ლექსის  ისე  წაკითხვა ,გადასვლებზე აქცენტირება ისე,რომ ,,ვარდნები ,,არ ჩანდეს.
მადლობა  კომპლიმენტისთვის .

ეს პუნქტუაციური ნიშნები რა უცნაურად გარბიან აქე- იქეთ!
ვგრძნობ, რომ თითქოს რაღაც კონტექსტის ნაწილია,  ციკლიდანაა, ნეტა?
ექსპრესიის გამოვლენაში სიტყვები ერთმანეთს ხელს უშლიან, აფერმკრთალებენ, ხომ არ მოიხდენდა დასაწყისში რეგისტრის დაწევას და მერე გრადაციით ასვლას
  ზემოთქმული მხოლოდ ავტორს მიემართება. და სურვილების სფეროს მოიცავს. სხვაფრივ ურაკპარაკზე  გიო ზედვაკელი რომ კარგი  ავტორია,  მეტიც, ერთ - ერთი საუკეთესო,  ამას ჩემი თქმა არ სჭირდება.