უპირველესი მომანიჭეს დაფნა მეფეთა,
                                      იმ დღეს მოვიდა თეთრი თოვლი და მარტოობა.
                                                                                                      გალაკტიონი
<><><>
ერთი ღიმილი მჭირდება ,ავდგე,
გადავდგა მთები ,ზღვები  დავაშრო .
გადის  თვეები და ,,კარგადყოფნას,,
კვლავ შესაშური ნიჭით  ვთამაშობ .
ღმერთო ,თუ გინდა  დასაჯო კაცი -
ამყოფე მარტო ! სიხარულისგან
პირთამდე  სავსეს ,იხილავ დაცლილს!
არაფერია,გარდა ურვისა,
ჩემი ცხოვრების ყოველი წამი .
მახრჩობს ქარი და ცრემლის ნილოსი .
გთხოვ ,მაპატიე,თუ ვერ  გიწამე
და შენი კვართით  ვერ შევიმოსე.
გთხოვ ,
ნუ მიმიყვან ფუძის მთის ძირში ,
,,ტყეების  ზღვაში ...
ნუ გამხდი  თვითმკვლელს.
ვიწვები  ცხელი უდაბნოს ქვიშით
და ცოდვის გუდით  დავდივარ,  თითქოს.
ვეღარ  ვეტევი  ზღვა მინიმებში ,
და სისხლს მადენენ ქარის ენები .
მე გულწრფელი ვარ  ჩემს ტკივილებში ,
მაგრამ მჯაბნიან ფარისევლები .