ვერც თითებით და ვერც თვალით მოგწვდი, ფიქრი ვზარდე და ვენდე... (მე კიდე!) მაგრამ სინათლეს ჩემამდე გაწვდილის, დაუფიქრებლად გამოვეკიდე. თუმც სუსტი ალი გამოდგა მხოლოდ - ნაზი ფრთისათვის დიდი ხანძარი - და... ამოსუნთქვის დამიდგა ბოლო, - რადგან ფიქრითაც ვეღარ დავძარი.
