"არ გეგონოს, რომ მიყვარხარ ქალავ..."
                                                                                                    გიო არაბული
                                                                                         
გამახსენდი... ისე, როგორც ვიცი ხოლმე,
შიგადაშიგ წარმოსახვის გაღვივება...
მაქვს მუდმივი განაჩენი: ჩუმი ტრფობა
და მასხარას სევდიანი გაღიმება.

ჰო, არ მიყვარს მე გრძნობებზე საუბარი,
ვერ დამაცდენ, თუ ქარიშხალს არ დამატეხ,
და ნურც გჯერა, რომ მე მართლა შემიყვარდი,
როცა მზეცის სილუეტსაც არ განახებ.

ქალის გული არ გეგონოს სასურსათო,
სადაც ფულზე იყიდება საქონელი,
მიწიერი არ უხდება აღმაფრენას,
არც გული ძგერს ბევჯერ სხვისგან ნაქონები.

არ გეგონოს, რომ მე მართლა შემიყვარდი,
ბედმა მაინც უნდა მიწას მიმათხოვოს,
მოპოეტოს ნუ ენდობი ნურასოდეს,
შეგიყვარებს იმისთვის, რომ მიგატოვოს.