აიჭრა ქარი,
არქაული და ნამარტალი,
აჰყვნენ ფანჯრები,
ფოთლები და... ავტობუსები,
მიყვარს, როდესაც
მომყვები და დიდხანს ჭარტალებ,
და მერე უცებ -
მწყერივით რომ გაისუსები.

ციმციმებს ხიდი
და თვალები წყალში მიცვივა,
ამოდის მთვარე
აღერილი ანძის ქილიკით,
არ მიყვარს, როცა
ვერცხლის ბრჭყალებს აჩენს სიცივე,
როცა მიდიხარ,
მე კი ვრჩები, ანდა პირიქით.