ფაქიზად შევკრავ თაიგულს...
-თეთრი ვარდების კონას.
და სიხარულით მივართმევ
-ჩემს ლამაზ დედიკონას!
              გულში ჩამიკრავს ამაყად....
              ცრემლით ევსება თვალი..
              მისურვებს-რომ გავიზარდო
              მე სასახელო ქალი..
მივქრივარ ფრთებგამოსხმული...
უკან მომყვება ლოცვა:
"სიკეთე არ მოგკლებოდეს!..
ნათელი აზრი მოგცა."!....