ჩემს  ნაადრევად  ცაში  გაფრენილ
თანშეზრდილ  გოგონებს,
რომელთაგანაც  ზოგი
უმანკო  ბავშვური  სიყვარულით
მიყვარდა  კიდეც...
და  ახლაც..
და  შეუდარებლად  მეტადაც...
და  ჩემი  ცრემლებიც
ყოველთვის  მოვა  თქვენი 
ლამაზი  ყვავილების
ფესვებთან...............................................

***  ***  *** 


ზამთარი  მომემანატრა ...
მომბეზრდა  შემოდგომაც
-  ჩემი  ფავორიტი
ყოველთვის  -  ოთხ  დროში ...
ხელში  ბოლო  გუნდა
როდისღა  შემომადნა ?!.
როცა  შევამჩნიე -
გულში  გავითოშე ...

და  უკვე  შორეთში...
თვალებანთებული ...
გუნდაობს  სიყრმე  და...
ეს  ალბათ  სიზმარში :
-  ვხედავ  თმადათოვლილ
დალალა  დობილებს
და  სიყრმის  სატრფოებს  -
იმათზე  გიჟმაჟებს ...

ზაფხულ-შემოდგომის,
ზამთარ-გაზაფხულის,
თავს  არც  იწუხებდა
არავინ  არჩევით...
პირველ  სიყვარულთა
იდგა  სამსახურში
გულიც  -  მომავალი
სალმობის  არჩივი...

... თითქოს  გუნდაობაც
თანშეზრდილ  ტოლებთან
თვალწინ  გვიქალებდა
გუშინდელ  დაიებს...
და  როცა  კიდევ  ერთი
ზამთარი  გვტოვებდა  -
მათთვის  გვიტოვებდა
ენძელებს  და  იებს...

დღეს  კი  სხვა  გოგონებს
მსურს  ვთხოვო  შენდობა,
თუმცა  სინანულიც 
არ  მზოგავს  წლებისთვლის...
-  ტყვიებად  დამიბრუნეთ
თუნდაც  -  ის  გუნდები,
რაც  მე  მისროლია
ი მ    გ ო გ ო ნ ე ბ ი ს თ ვ ი ს  !..


02.  07.  2009  წ.ქ.შ.