წვიმა მოვიდა ქალაქში,წვიმა...
მე მიყვარს ,როცა მცივა და ვიწყენ.
რა დარდიანი ვიყავი წინად,
ახლაც სევდიან სიმღერას ვიწყებ.
  არაა ჩემი ამინდი დარი,
  მე მძულს მზეები...მზეები როგორ.
  წვიმის წვეთები ჩემს ლექსებს გვანან,
  ლექსებში მიყვარს პატარა გოგო.
რა ბანალურად დავიწყე წერა,
ო,ბანალურად,ასე მარტივად...
ახლა ნესტიან ბალიშზე ვწევარ,
ბოლოკლასელი გოგოს ბანტივით.
  ო,რა ლამაზი წვიმაა,ნახეე...
  სახურავებზე დგას ანტენები.
  ვწევარ...ვეწევი...ფიქრს კვამლში ვახვევ...
  მე შენ მიყვარხარ გადამეტებით!