უყვართ  მოგზაურობა
მამასა  და  დედას
და  მეც  სულ  თან  დავყავართ,
ვმოგზაურობთ  ერთად.

თვითმფრინავით  თუ  გემით...
მატარებლით,  ტაქსით...
ნავითა  და  გლისერით,
რა  მდინარით,  რა  გზით...

ხან  ზღვაზე  ვართ,  ხან  მთაში,
ხან  ტყის  მივდევთ  ბილიკს,
ხან  ვხალისობთ  ლამაზი
ქალაქების  ხილვით.

უკვე  სად  არ  ვიყავი...
სად  არ  წავალ  კიდევ...
მთელი  ქვეყნის  შემოვლა 
მინდა  კიდით-კიდე!..

დღეს  კი  ბებოს  წერილზე
ძლივს  ვიკავებ  ტირილს:
- რა  ხანია,  სოფლისკენ
არ  გიქნიათ  პირი?!.