წყლულს ირჩენს ფიჭვი, ბლანტი სითხით ფარავს იარას გაძრცვილ მერქანთან.
ჩემს ჭრილობას სულ სისხლი დასდის... არც დედდება, აღარც წყალდება, - შიშველ ტალღებად ეხეთქება ხსოვნის ჯებირებს...
მაინც მწყურია, - რა შორსაა დიოსკურია და... მეც რა შორს ვარ!..
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
მონაცემები არ არის |
|
მონაცემები არ არის |
|
|