ისე უბრალოდ წამომცდა სიტყვა, ამის დარდი მაქვს
გრძნობა გაკადრე!
ბოღმამ გაჟღინთა სულის ღრუბელი, წვიმად იღვრება!
უმალ დაგკარგე!!
ფეხსაცმელივით მიჭერს ეს გრძნობა, არადა დიდი მაქვს,
ვერსად დავმალე!
თვალის ზარმაცმა გუგამ იტირა! ცრემლად  იფრქვევა,
გლოვა გამართეს!

ამ წუთისოფელს  ჩემი სხეული რომ ეზმორება ძაღლის ლეკვივით!
გადამაჩვიეთ! ხეიბარი ვარ, შენ ყავარჯნებად ვეღარ გიმეტებ!
მე ხომ უბრალოდ მინდოდა ფრენით მერჩინა თავი, ჩამოვქვეითდი!
ვერ დაგეწიე! სიცოცხლეს გასცდი... შენს ოცნებაში  ვერ შემიფერე!
ბოდვად ვიქეცი, ალაზნის წყალში შევხტი  ანკესზე წამოგებული,
გაწვიმდა ზეცა, ვშიშობ რომ ჯიუტ,  შიშველ მდინარეს არ  შეუერთდეს!
მე ანკესს ვებრძვი, თურმე ამაოდ, მეთევზე შენ ხარ, წამოგდე გული!
უგუნური ვარ, გაგაბედინე!.. ძუის გაწყვეტა სინანულს ვანდე!

სიტყვა წამომცდა, გრძნობას გიყვები, ჩემი არ გესმის,
მეტკინა გული,
მინდოდა მეთქვა რარიგად გგრძნობდი, კაეშანს ვებრძვი
გამოდგა ფუჭი...

სიტყვა გაკადრე, გამითამამდი! ცოდვა გგქონია! ვილოცებ შენთვის!