ნამეტი  სონეტი
თავისუფალი  სონეტების  წიგნიდან


სიყვარულისგან  არც  მე  ამცდა  თუმცა  წამება,
მის  სამეფოში  ბედისწერამ  მეც  ხომ  მამეფა?!.
და  იმ  დროიდან  გულს  ნაჭრევნი  თუ  მოჰყვნენ  დღემდის,
მთლად  ნებიერი  ვერც  სხვა  ვინმე  მიხილავს  ბედის...

იქ  ბრძენსაც  მრავალს  შევხვედრივარ  ხელად,  უგნურად
და    ქცეულს  მონად  ყურმოჭრილად,  სიშმაგის  მეტის...
სხვათა  ბრძნობასაც  სხვათა  ომში  მრავლად  ვუყურე,
ვნახე  ყბედობაც  სიტყვაძვირთა,  მუნჯადქმნაც  ყბედის...

ბარეორივით  რომც  გადავჰყვე  მეც  ამ  უკურნელ
სენს  -  მადლობელი  წავალ  მაინც  ალალი  ხვედრის,
უეჭველად  რომ  მათქმევინებს  დღეს  თუ  ხვალ,  ვიცი
( - ისევ  და  ისევ  სიყვარულზე!.. ),  სიმღერას  გედის...
რამეთუ,  ჯერ  ვერც  სიტკბო  დავთმე  ცოდვილი  მიწის,
ვერც  ჟინს  ვიოკებ  ცისკენ  ლტოლვის  და  მასთან  შერთვის...

თუმც  ორივეგან  არაერთგზის  გზები  ამებნა...
და  ორთავ  გზაზე  კვლავ  ტკბილმწარეს  ველი  წამებას...


 
-  ქრისტეშობას  გილოცავთ!
  ბედნიერს,  სიკეთითა  და  სიყვარულით  სავსეს  დაესწარით  მრავალს!