ცისარტყელა უშფოთველად წევს, ვითომ შენი გაკაწრული წარბია, თუ ერთი დღე უდრის ათას წელს, წლები ახლაც დღეებივით გარბიან.
მილხინს? - მაინც შენკენ ვიწვდი ხელს, მიჭირს? - ისევ შენ მოგმართავ ვედრებით, ეკლესიას გავუჩერდი დღეს, უცნაურად უბრწყინავდა კედლები.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
მონაცემები არ არის |
|
მონაცემები არ არის |
|
|