ჰაერი არ არის ისეთი, ადრე, რომ მოჩანდა
ცა არის მუქი და მგონია უფროა მოშავო,
მე ვიცი, შენ იცი და კიდევ სულ ცოტა მოკვდავმა;
პაპუნა, სიკვდილზე, ხომ უღმერთოები როშავენ.

შენ დალის აღმერთებ, მე უფრო მაგიჟებს რემბრანდტი;
დიდია უფალი, მთებზე და ცაზედაც დიდია;
წუხხარ, რომ, ვერ ნახე გამგონი ამ ქვეყნად ვერავინ,
გიჟ დარბაისელთაგან, ქუდს, რომ არ იხდიან.

წუხელ გამეღვიძა, დამჩემდა სიზმრები უძილო,
ვნახე, რომ გადაჭკნენ, გადახმნენ ბაბუაწვერები,
ნაცვლად იმისა, რომ ცხოვრებას თვალებში ვუცქირო,
ლილში ვათენებ,  სულელურ ბარათებს ვიწერები.

გზადაგზა დადიხარ , ვერსად შეიმოსე თვალები,
ვიცი იღიმი და ფიქრობ, გაგიჟდაო ანანე;
მე და შენ ხანდახან საკუთარ თავსაც ვემალებით;
ვაი თუ შევიშალეთ, ანდა დედამიწა დავღალეთ.

...................
ცა არის მუქი და მგონია უფროა მოშავო.
დღეს ასე თენდება...