გავშალოთ გული - ოღონდ კეთილი, გავუნაწილოთ ფერად სამყაროს.
ბაბუს ბაღჩაში მხოლოდ მე და შენ, მზა ალუბლები ყველა დავკრიფოთ!
გავეცნოთ კეთილი ზღაპრების გმირებს - გულითადს, სათნოს... (გული გავიღოთ).
მზეც მოვიყვანოთ  ჩვენს სარკმელ(ებ)თან, გაგვითბობს კერას... (ცივია თითქოს).

ხეების სუნთქვას გავუფრთხილდებით, მოვუყვანთ წვიმას? -
ზეცა მოუყვანს.
ეს წვიმა მერე ოკეანეებს გავუნაწილოთ -
იქნებ აკლიათ!
თუ დამიჯერებ, მზეს გადაუშლი ხელებსაც, გულსაც-
სხივებს მოგიტანს
გაგათბობს. მერე სხვასაც აჩუქე, იქნებ სცივა და
იქნებ აკლია!

ჩავუყვეთ ფეხით ვარაზის ხევის რუხ ქვაფენილ(ებ)ს -
ნაწვიმარია.
არა რის რუხი - ათასფერია! - უბრალოდ სცივათ,
ან უტირიათ.
ყური დაუგდე ამ მიწის გუგუნს, ხმა განგაცვიფრებს-
სასწაულია!
შენ იცი რაა?- ქვებია მაგრამ მათაც გული აქვთ ...
ყველას გული აქვს!

გინდა შავ ღრუბლებს გავაშრობ თოკზე, რომ  არ იქუხოს?-
არ შეგეშინდეს!
ცა კი ხმაურობს ხანდახან, მაგრამ როცა მოიწყენს
უნდა გაწვიმდეს.

ახლა ხომ ხედავ რა ადვილია, რა ფერადია, რა ლამაზია
ჩვენი სამყარო!? თუ დამიჯერებ რაც მაბადია - სამყაროსია!
გულთან ახლოს ხარ, ძალიან ახლოს
              აქ თუ დარჩები,  საკმარისია!
                              მე გაგიღიმებ, ღმერთმა ინება -
                                      სულ - ყველაფერი კარგად იქნება!