" მუდამ ასეა,,,,ჩემს მაგივრად უხარიათ,..მე კი არ მაცლიან სიხარულს"
                                                                                                                    "დაე" 
   
          გავდივარ თამაშიდან!
      გავდივარ თამაშიდან,რომელშიც მთელი არსება ჩავდე,შემორჩენილი უკანასკნელი გროშივით.ითამაშე!დაე!
          განაგრძე,დაე!!!
      განაგრძე,ოღონდ მარტომ.  ხომ გინდოდა მარტო ყოფნა? დატკბი,,,
            იმდენად გძაბავს თამაში,ჩემთან თამაში,რომ მირჩევნია ბედნიერი იყო,,გიხაროდეს.
  ვთმობ! ყველაფერს,,,საკუთარს,,,    ოღონდ გაიღიმე,გულიანად..ისუნთქე და თუნდაც ითამაშე..ითამაშე მოთამაშეებთან..
      მე დამღალა.დამღალა თამაშმა არც ისე ძლიერ მოთამაშესთან,როგორიც თავიდან წარმოვიდგინე.
      ვფიქრობდი,რომ ყოველი ახალი სვლა შედეგს მოიტანდა.... ვერ!!!
        მასკარადზე "ერთად მისვლა" თავისთავად თავის თავში არ მოიცავს მთელი მასკარადის განმავლობაში არათუ ერთად თამაშს გარემოს მიმართ,არამედ ერთმანეთთან თამაშსაც კი,,,ეს ხომ მაინც მასკარადია
  ერთადერთი რაც ამ თამაშში მომწონდა,გზის გადამკვეთი ხაზები იყო,,,იქ ერთად ვიყავით!თითებით ვგრძნობდი ,,,

  მაპატიე,შენზე ძლიერი რომ ვარ ჩემი სისუსტით!