Believe…
The emigrant of your feeling
I became.
The blood is boiled
and
Colored I feel,
As Quasimodo loved Esmeralda,
So much in you
I am loved in.

You gave the shelter to
Wan dreams,
Your mother’s precious
Name you have,
And I’m so much in love
With thee
As Angelica was loved by
Jo Frey.

I feel last time you are
Mine and so
Hopes covered
The days seen
And I am so much with you
Loved in
As Napoleon loved
Josephine. 

The lethargy imprisoned
In soul,
Used to stir with lines
Of time and
I am  vaccinated
by the feeling
Like
Romeo and Juliette. 

The corpse adopted
The trembling, and
Passion will step
In veins,
As my love
has no ending
like Dante loved
Beatrice
Those days.

Writing and thinking…
The above mentioned,
Used to suffer from feelings’
Anemia,
But
I’m so much in love
With you,
That
No one loved like me
Till tears.

Believe…


გწამდეს...
გავხდი შენი გრძნობის
ემიგრანტი,
სისხლი ადუღდა და
შეფერადდა,
რადგან იმნაირად
შემიყვარდი,
როგორც -
კვაზიმოდოს ესმერალდა.

მკრთალი ოცნებები
შეიფარე,
დედის საოცარი
სახელი გაქვს,
და მეც იმნაირად
შემიყვარდი,
როგორც ყრმა -
ჟო ფრეის ანჟელიკა.

სრულად ამ ბოლო დროს
ჩემი ხარ და
დღეებს იმედები
მოეფინა,
რადგან იმნაირად
შემიყვარდი,
როგორც -
ნაპოლეონს ჟოზეფინა.

სულში დამწყვდეული
ლეთარგია
დროის სტრიქონებით
ვურიე და
ვიცრე ისეთივე
სიყვარული,
როგორც -
რომეომ და ჯულიეტამ.

ტანმა ჟრუანტელი
შეიფარდა,
ვნებაც სისხლძარღვებში
შეაბიჯებს,
რადგან იმნაირად
შემიყვარდი,
როგორც -
ყმაწვილ
დანტეს ბეატრიჩე.

ვწერ და ვფიქრობ...
ზემოთ ჩამოთვლილებს -
სჭირდათ შეგრძნებათა
ანემია,
მაგრამ
როგორც
მე შენ შემიყვარდი,
ისე
არცერთ მათგანს
ჰყვარებია.
გწამდეს...

რ_____ო_____ი