მადლობა, ქეთი,
შენ მაჩუქე რაღაც დიდი, ენით უთქმელი
და უფლება მაქვს, რომ გიწოდო ჩემი ქალღმერთი,
ჩემო იმედო...
და შემიძლია დღეს თამამად ვთქვა:
_ამ დიდ ქალაქში არა ვარ ერთი,
შენ ჩემთანა ხარ ყოველთვის, ქეთი,
და მარტოდმარტო უდაბნოშიც კი არ ვიქნები,
ჩემთან იქნება შენზე ფიქრები,
ჩემი ოცნება ყველგან მოგძებნის,
მოგეფერება და ლექსებს გეტყვის,
ყველა მორწმუნე ხომ უფალს ელტვის,
მე შენ გიპოვი,
მე შენ მოგაგნებ,
მე გამოვცურავ ფიქრების ეტლით
და დავეცემი მუხლებზე შენს წინ,
როგორც დერვიში ქააბს გვერდით.
მადლობა, ქეთი,
შენ მაჩუქე რაღაც დიდი, ენით უთქმელი.
და მე ამ გრძნობას არ დავუთმობ
არავის, არა,
უბრალოდ ვიტყვი:
_შენ მაჩუქე მე სიყვარული,
მაგრამ ეს სიტყვა ამ გრძობისთვის მაინც არ კმარა.
შენ მე მაჩუქე რაღაც დიდი, ენით უთქმელი...