ღმერთო, 
    თავადაც  მონის  შენის  - 
        გიორგის  ბადიშს  -
სამ  გიორგის  რომ 
    უშურველად
        ბადიშად  მჩუქნი ,
მე  სხვას  რას  შევძლებ
    საპირწონედ
        ამ  დიდი  მადლის,
გარდა  იმისა  -
    თაყვანი  გცე 
        და  დაგიჩოქო?!.   

ცოდვილ-უღირსი,
    ძე-ბადიშის 
        პატრონი  შვიდის,
ვინც  შენს  წინაშე 
    ( საუკუნოდ )
        შვიდგზის  ვალში  ვარ ,
ხომ  შენვე  უნდა  შეგევედრო, 
    უფალო,  რიდით,
რომ  მათ  -  უმწეოთ,
    მადლი  შენი 
        არ  მოაშივო!.. -

და  ისიც  - 
    შენვე  რომ  ინებო 
        მონად  შვიდივე,
მაცდურისა  და 
    ავისგანაც
        შენ  დაიფარო ,
ვინც  უცაბედი
    ცისარტყელით 
        გადამიმშვილდე
ცარგვალი  ესე  - 
    ჩემთვის  უკვე
        ლამის  მიმქრალი!..

აქ  მიწყალობო
    (მიმწუხრის  ჟამს  მაინც...)
        სიმშვიდე...
იქ  -
    მოწყალედვე  შემიფარო 
        უსაფიქრალოდ!!!