მიყვარდა და რადგან, დროს არა აქვს ფასი,
მოვიყვანე ცოლად, ჩემი თავის მსგავსი.
ჭირვეული გახდა, მორჯულება მწადის,
ახლა ჩემი ქალი ორი სული დადის.
მაპატიოს დრომ და უფასობა ვკადრე,
მომეყვანა ნეტავ, ცხრა თვით უფრო ადრე.

მერე ჩემო კარგო, გაიზრდება როცა,
ჩვენ რომ დავბერდებით, შვილიშვილებს ვფიცავ,
სწორედ მაშინ სოფი, დროს არა აქვს ფასი,
როცა ბავშვი იტყვის: "ბაბუის სულს ვფიცავ".
ჭირვეული გახდა, მორჯულება მწადის,
ახლა ჩემი ცოლი გაბერილი დადის.