48. უკომენტაროდ555 უკომენტაროდ555
47. ძალიან ძნელია შეგუება, მერე აღიარება და საერთოდაც საზოგადოება (ჩვენ, ხალხი) ქმნის სხელმწიფოს. ლექსი ძალიან კრგია! ძალიან ძნელია შეგუება, მერე აღიარება და საერთოდაც საზოგადოება (ჩვენ, ხალხი) ქმნის სხელმწიფოს. ლექსი ძალიან კრგია!
46. სახელმა უარყოფითად განმაწყო. წაკითხვამ სასიამოვნოდ გამიცრუა უიმედობა. ასეთი ლექსები უნდა იწერებოდეს სამშობლოზე და არა ყალბი, პათეტიკური, გულისამრევი ფსევდოპატრიოტულები. ბრავო! სახელმა უარყოფითად განმაწყო. წაკითხვამ სასიამოვნოდ გამიცრუა უიმედობა. ასეთი ლექსები უნდა იწერებოდეს სამშობლოზე და არა ყალბი, პათეტიკური, გულისამრევი ფსევდოპატრიოტულები. ბრავო!
45. მშვენიერი!!! მშვენიერი!!!
44. გენიალური ! გენიალური !
43. ძალიან მწარე რამე წავიკითხე! ძალიან მწარე რამე წავიკითხე!
42. 39 კომენტარში ვეხმიანები რობის.......
მართალი და გულიანი ადამიანი ხარ და ნამდვილი ქართველი......
გაიხარე და ღმერთმა გისმონოს............ 39 კომენტარში ვეხმიანები რობის.......
მართალი და გულიანი ადამიანი ხარ და ნამდვილი ქართველი......
გაიხარე და ღმერთმა გისმონოს............
41. როობ, ამ ამპლუაშიც მაგარი ხარ!
უკვე იმდენმა ვინმემ დაწერა კომენტარი, რომ ჩემი სათქმელი ამოიწურა!
მე მხოლოდ ჩემს აზრს გავიმეორებ: შენ დიდი და მართალი პოეტი ხარ, როობ! და მე ვამაყობ შენთან მეგობრობით!
ძალიან გაფასებ და მიყვარხარ!
:-*
55555555555555 როობ, ამ ამპლუაშიც მაგარი ხარ!
უკვე იმდენმა ვინმემ დაწერა კომენტარი, რომ ჩემი სათქმელი ამოიწურა!
მე მხოლოდ ჩემს აზრს გავიმეორებ: შენ დიდი და მართალი პოეტი ხარ, როობ! და მე ვამაყობ შენთან მეგობრობით!
ძალიან გაფასებ და მიყვარხარ!
:-*
55555555555555
40. დიდებული!
რობი, ჩაგეხუტე ძმაო ჩემო! დიდებული!
რობი, ჩაგეხუტე ძმაო ჩემო!
39. ბატონო მიშა, არ ვფიქრობ, რომ ლექსს უნდა ახლდეს რაიმენაირი განმარტება, არც ახლა ვხედავ ამის საჭიროებას, თუმცა რამდენიმე წინადადებით მაინც შევეხმიანები თქვენს კომენტარს
ეს ლექსი მწარე რეალობიდან გამომდინარე დავწერე... მასში ნახსენები ბავშვი იყო სწორედ ამის მიზეზი, ანუ მე თვითონ შევესწარი ამ სავალალო ეპიზოდს ავტობუსში... ბავშვის სახე ამ შემთხვევაში დამოუკიდებელია და ვერ განზოგადდება ქვეყნის სახედ, არამედ იგი იძლევა თვიტ ქვეყანაში შექმნილი მდგომარეობის ერთგვარ სურათს.
რაც შეეხება ფრაზას "ხმარობს – შემთხვევით წაქცეული თუ მოიხელთა", ფართო ისტორიული მასშტაბით ეს "კანონზომიერი" (სამწუხაროდ) პროცესია, დიდი და ძლიერი ქვეყნები ჩაგრავენ სუსტებს, ყოველთვის ასე იყო და ახლაც ასეა... ჩვენს შემთხვევაში ეს მხოლოდ შინაურებზე ვრცელდება...
მერმე პუბლიცისტური ნაკადები იყოო, რომ წერთ, დიახაც იყო და ამ თემატიკის სხვადასხვა დროს დაწერილმა ლექსებმა იმდროინდელი საქართველოს რეალობა აირეკლეს... ეს ლექსიც საკმაოდ "შიშველი" გამოვიდა, ქალბატონი თამარის თქმის არ იყოს...
ვერ დაგეთანხმებით იმაში, რომ მარცხი განიცადა ამ თემაზე შექმნილმა, გნებავთ, პუბლიცისტიკამ და, გნებავთ, პოეზიამ... საერთოდ რა დამარცხდება და რა გაიმარჯვებს, რა დარჩება და რა განქარდება, ამას დრო–ჟამი წყვეტს – ყველა ომის უმთავრესი და სწორუპოვარი მხედართმთავარი.
მთავარია ჩვენმა მრავალტანჯულმა ქვეყანამ გაუძლოს მის ქარტეხილებს, ისევე ღირსეულად, როგორც აქამდე გაუძლია.
და ერთიც, უმთავრესთაგანი – მე ყველა ნორმალური ქართველის დარად მიყვარს ჩემი სამშობლო და ამაში გასაკვირს ვერაფერს ვხედავ... არამც და არამც არ წარმოვაჩენ მას როგორც მხდალსა და უუნაროს, პირიქით, მიმაჩნია, რომ სწორედ ლაზარეა დალოცვილი მადლიანი ქართული ენით მოლაპარაკე და აღდგომაც ნამდვილი ექნება უახლეს პერიოდში (ეს ჩემს "პესიმისტობას" რაც შეეხება!..) არაერთხელ მქონდა (განსაკუთრებით დევნილობის შემდეგ) მისი დატოვების და სხვაგან (ბევრად უფრო დაწყობილ–დალაგებულ და მდიდარ ქვეყანებში) გამგზავრებისა და იქ დარჩენის შესაძლებლობა, როგორც მარტოს, ისე ოჯახთან ერთად, მაგრამ უარი ვთქვი და უარს ვამბობ ახლაც... რადგან უცხოეთში, რამდენადაც საკუთარ თავს ვიცნობ, უსაშველოდ გამიჭირდება.........
ღმერთმა ქნას, ყველა პატრიოტი ქართველის სურვილი ახდეს საქართველოსთან მიმართებაში!.. ქვეყანაც გაიშალოს და წელში გასწორდეს... და ხალხიც!....
ბატონო მიშა, არ ვფიქრობ, რომ ლექსს უნდა ახლდეს რაიმენაირი განმარტება, არც ახლა ვხედავ ამის საჭიროებას, თუმცა რამდენიმე წინადადებით მაინც შევეხმიანები თქვენს კომენტარს
ეს ლექსი მწარე რეალობიდან გამომდინარე დავწერე... მასში ნახსენები ბავშვი იყო სწორედ ამის მიზეზი, ანუ მე თვითონ შევესწარი ამ სავალალო ეპიზოდს ავტობუსში... ბავშვის სახე ამ შემთხვევაში დამოუკიდებელია და ვერ განზოგადდება ქვეყნის სახედ, არამედ იგი იძლევა თვიტ ქვეყანაში შექმნილი მდგომარეობის ერთგვარ სურათს.
რაც შეეხება ფრაზას "ხმარობს – შემთხვევით წაქცეული თუ მოიხელთა", ფართო ისტორიული მასშტაბით ეს "კანონზომიერი" (სამწუხაროდ) პროცესია, დიდი და ძლიერი ქვეყნები ჩაგრავენ სუსტებს, ყოველთვის ასე იყო და ახლაც ასეა... ჩვენს შემთხვევაში ეს მხოლოდ შინაურებზე ვრცელდება...
მერმე პუბლიცისტური ნაკადები იყოო, რომ წერთ, დიახაც იყო და ამ თემატიკის სხვადასხვა დროს დაწერილმა ლექსებმა იმდროინდელი საქართველოს რეალობა აირეკლეს... ეს ლექსიც საკმაოდ "შიშველი" გამოვიდა, ქალბატონი თამარის თქმის არ იყოს...
ვერ დაგეთანხმებით იმაში, რომ მარცხი განიცადა ამ თემაზე შექმნილმა, გნებავთ, პუბლიცისტიკამ და, გნებავთ, პოეზიამ... საერთოდ რა დამარცხდება და რა გაიმარჯვებს, რა დარჩება და რა განქარდება, ამას დრო–ჟამი წყვეტს – ყველა ომის უმთავრესი და სწორუპოვარი მხედართმთავარი.
მთავარია ჩვენმა მრავალტანჯულმა ქვეყანამ გაუძლოს მის ქარტეხილებს, ისევე ღირსეულად, როგორც აქამდე გაუძლია.
და ერთიც, უმთავრესთაგანი – მე ყველა ნორმალური ქართველის დარად მიყვარს ჩემი სამშობლო და ამაში გასაკვირს ვერაფერს ვხედავ... არამც და არამც არ წარმოვაჩენ მას როგორც მხდალსა და უუნაროს, პირიქით, მიმაჩნია, რომ სწორედ ლაზარეა დალოცვილი მადლიანი ქართული ენით მოლაპარაკე და აღდგომაც ნამდვილი ექნება უახლეს პერიოდში (ეს ჩემს "პესიმისტობას" რაც შეეხება!..) არაერთხელ მქონდა (განსაკუთრებით დევნილობის შემდეგ) მისი დატოვების და სხვაგან (ბევრად უფრო დაწყობილ–დალაგებულ და მდიდარ ქვეყანებში) გამგზავრებისა და იქ დარჩენის შესაძლებლობა, როგორც მარტოს, ისე ოჯახთან ერთად, მაგრამ უარი ვთქვი და უარს ვამბობ ახლაც... რადგან უცხოეთში, რამდენადაც საკუთარ თავს ვიცნობ, უსაშველოდ გამიჭირდება.........
ღმერთმა ქნას, ყველა პატრიოტი ქართველის სურვილი ახდეს საქართველოსთან მიმართებაში!.. ქვეყანაც გაიშალოს და წელში გასწორდეს... და ხალხიც!....
38. გაიხარე ავტორო გაიხარე ავტორო
37. მწარე რეალობაა ნაჩვენები ამ ბავშვის-საქართველოს სახით!
თუმცა სტრიქონი - "ჩემი სამშობლო ხმარობს – შემთხვევით წაქცეული თუ მოიხელთა" - არ მომეწონა!
ყველაზე დიდი ფანტაზიითაც კი ვერ წარმომიდგენია საქართველო მსგავს სიტუაციაში, რომ მასზე სუსტს ჩაგრავდეს!
ანუ ამ მეტაფორის შინაარსი რეალობიდან არ ამოდის!
და, საერთოდაც, ეს ბოლო, ფინალური ნაწილი ძალიან სადაოდ მიმაჩნია:
საქართველოს, ქართველი ერის ჰერმაფროდიტად, უხერხემლოდ, უუნაროდ წარმოდგენა-სახელდება უკიდურესი პესიმიზმისა და ნიჰილიზმის
გამოვლენაა. ასეთი სახის პოეტურ-პუბლიცისტური ნაკადები უკვე იყო მეცხრამეტე-მეოცე საუკუნეების ქართულ მწერლობაში (აკაკი, ნიკოლო
მიწიშვილი) და მან მარცხი განიცადა, ილია ჭავჭავაძის, კონსტანტინე გამსახურდიას, გრიგოლ რობაქიძის, აკაკი ბაქრაძის, ზვიად გამსახურდიას
წერილებში.
თუმცა ლექსი, როგორც ეს რობერტ მესხის ხელწერას შეესაბამება, პოეტური კუთხით, ლაკონურადაა შესრულებული!
5 მწარე რეალობაა ნაჩვენები ამ ბავშვის-საქართველოს სახით!
თუმცა სტრიქონი - "ჩემი სამშობლო ხმარობს – შემთხვევით წაქცეული თუ მოიხელთა" - არ მომეწონა!
ყველაზე დიდი ფანტაზიითაც კი ვერ წარმომიდგენია საქართველო მსგავს სიტუაციაში, რომ მასზე სუსტს ჩაგრავდეს!
ანუ ამ მეტაფორის შინაარსი რეალობიდან არ ამოდის!
და, საერთოდაც, ეს ბოლო, ფინალური ნაწილი ძალიან სადაოდ მიმაჩნია:
საქართველოს, ქართველი ერის ჰერმაფროდიტად, უხერხემლოდ, უუნაროდ წარმოდგენა-სახელდება უკიდურესი პესიმიზმისა და ნიჰილიზმის
გამოვლენაა. ასეთი სახის პოეტურ-პუბლიცისტური ნაკადები უკვე იყო მეცხრამეტე-მეოცე საუკუნეების ქართულ მწერლობაში (აკაკი, ნიკოლო
მიწიშვილი) და მან მარცხი განიცადა, ილია ჭავჭავაძის, კონსტანტინე გამსახურდიას, გრიგოლ რობაქიძის, აკაკი ბაქრაძის, ზვიად გამსახურდიას
წერილებში.
თუმცა ლექსი, როგორც ეს რობერტ მესხის ხელწერას შეესაბამება, პოეტური კუთხით, ლაკონურადაა შესრულებული!
5
36. გმადლობთ, მეგობრებო!..
ჰო, გვიყვარს, გუგა!....... გმადლობთ, მეგობრებო!..
ჰო, გვიყვარს, გუგა!.......
35. სხვის ნიფხვებს იცვამს ჩემი სამშობლო,
ნაგვის ბუნკერში იქექება
ქუჩის ძაღლივით...
გუშინ ფოთიდან იყო გადმოცემა ტელევიზორში... ახალგაზრდა გოგონა - მზეთუნახავი სიამაყით ამბობდა - მე სარესტორნო საქმეზე შევიტანე საბუთები, უცხოელებს მაღალ დონეზე რომ მოვემსახუროთო... ვაი, ჩვენს პატრონს.... ესააა ზუსტად აქაც, ოღონდ რობისეულად ლამაზად გადმოცემული... სხვის ნიფხვებს იცვამს ჩემი სამშობლო,
ნაგვის ბუნკერში იქექება
ქუჩის ძაღლივით...
გუშინ ფოთიდან იყო გადმოცემა ტელევიზორში... ახალგაზრდა გოგონა - მზეთუნახავი სიამაყით ამბობდა - მე სარესტორნო საქმეზე შევიტანე საბუთები, უცხოელებს მაღალ დონეზე რომ მოვემსახუროთო... ვაი, ჩვენს პატრონს.... ესააა ზუსტად აქაც, ოღონდ რობისეულად ლამაზად გადმოცემული...
34. ჩემი ბედის დედავატირე.... რა ვქნა...................ეს ჩემი სამშობლოა და ყველაფერზე და ყველაზე ძალიან მიყვარს................მე მიყვარს შენი პოეზია......მაგრამ ეხლა არ გეთანხმები................არ გეთანხმები და რა ვქნა.................... ჩემი ბედის დედავატირე.... რა ვქნა...................ეს ჩემი სამშობლოა და ყველაფერზე და ყველაზე ძალიან მიყვარს................მე მიყვარს შენი პოეზია......მაგრამ ეხლა არ გეთანხმები................არ გეთანხმები და რა ვქნა....................
33. ისეთი მძიმეა ამის წაკითხვა, თქმა, ალბათ, კიდევ უფრო მძიმე... ისეთი მძიმეა ამის წაკითხვა, თქმა, ალბათ, კიდევ უფრო მძიმე...
32. ეს არის ისე ნათქვამი,როგორც პაზოლინი იღებდა თავის ქვეყანაზე.
გენიალურია.
ყველას არ ეგების ამის თქმა, ეს არის ისე ნათქვამი,როგორც პაზოლინი იღებდა თავის ქვეყანაზე.
გენიალურია.
ყველას არ ეგების ამის თქმა,
31. საუბედუროდ ასეა. საოცრად მოგაქვს განწყობა:) საუბედუროდ ასეა. საოცრად მოგაქვს განწყობა:)
30. ვერავინ ხედავს –
თითქოს თვალები თაბაშირით ამოუგლისეს,
არავის ესმის,
ყურსასმენები უკეთია დიდს და პატარას.
ძლიერი პოეტის ხელწერა და ტრაგიკული რეალობა ვერავინ ხედავს –
თითქოს თვალები თაბაშირით ამოუგლისეს,
არავის ესმის,
ყურსასმენები უკეთია დიდს და პატარას.
ძლიერი პოეტის ხელწერა და ტრაგიკული რეალობა
29. სამწუხაროდ ეს რეალობაა
ძლიერი ლექსია სამწუხაროდ ეს რეალობაა
ძლიერი ლექსია
28. ..
ფინალი მაინც ძალიან საშინელია, სამწუხაროა რომ სინამდვილეა და ავტორი ნიღაბს ვერ მოირგებდა, რაც არის დაწერა. გულს კლავს. ..
ფინალი მაინც ძალიან საშინელია, სამწუხაროა რომ სინამდვილეა და ავტორი ნიღაბს ვერ მოირგებდა, რაც არის დაწერა. გულს კლავს.
27. ეჰ : (
++ რა თქმა უნდა
მკვლელია ეჰ : (
++ რა თქმა უნდა
მკვლელია
26. რობი, შენ უმეტესად ნახევარ ტონებს იყენებდი, სიმბოლოთა ენას, აქ კი -ისეთი ჰუკი იყო, მარჯვნიდანაც და მარცხნიდანაც, რომ... აქამდე იმედი მქონდა, რომ რაც მეტად დავენარცხებოდით, მით მეტი იქნებოდა ამომგდები ძალა, ბოლო დროს, ეს იმედიც გაქრა... მდაბლად გიხრი თავს ასეთი სიმართლისთვის... რობი, შენ უმეტესად ნახევარ ტონებს იყენებდი, სიმბოლოთა ენას, აქ კი -ისეთი ჰუკი იყო, მარჯვნიდანაც და მარცხნიდანაც, რომ... აქამდე იმედი მქონდა, რომ რაც მეტად დავენარცხებოდით, მით მეტი იქნებოდა ამომგდები ძალა, ბოლო დროს, ეს იმედიც გაქრა... მდაბლად გიხრი თავს ასეთი სიმართლისთვის...
25. ვააახ, ძაან მაგარი ლექსია... ფინალმა მოკლა.. ბრავო. ვააახ, ძაან მაგარი ლექსია... ფინალმა მოკლა.. ბრავო.
24. ასე მგონია, ამ ყველაფერს თუ საბოლოოდ დავიჯერებ,
მაშინ მართლა აღარ მექნება სამშობლო...
მე კი მინდა რომ მქონდეს....მიყვარდეს...
ასე მგონია, ამ ყველაფერს თუ საბოლოოდ დავიჯერებ,
მაშინ მართლა აღარ მექნება სამშობლო...
მე კი მინდა რომ მქონდეს....მიყვარდეს...
22. :(:(:(მართალია და მაინც რომ მენატრება? :(:(:(მართალია და მაინც რომ მენატრება?
21. :):):)მართალია!მაინც რომ მენატრება!? :):):)მართალია!მაინც რომ მენატრება!?
20. დამბურძგლა... ვდუმვარ... დამბურძგლა... ვდუმვარ...
19. – ვაგზალზე მიდის? – კითხულობს ბავშვი ავტობუსში,
ჩხირები ხელში.
– ვაგზალზე მიდის? – კითხულობს ბავშვი.
ვერავინ ხედავს –
თითქოს თვალები თაბაშირით ამოუგლისეს,
არავის ესმის...
ჰო, გარკვეულწილად ჩვენ თავად ვართ ჩვენი სამშობლო...შიგნიდან...
– ვაგზალზე მიდის? – კითხულობს ბავშვი ავტობუსში,
ჩხირები ხელში.
– ვაგზალზე მიდის? – კითხულობს ბავშვი.
ვერავინ ხედავს –
თითქოს თვალები თაბაშირით ამოუგლისეს,
არავის ესმის...
ჰო, გარკვეულწილად ჩვენ თავად ვართ ჩვენი სამშობლო...შიგნიდან...
18. მწარე და გულისგამგმირავი სიმართლე!!! გმადლობთ, რობერტ!!! მწარე და გულისგამგმირავი სიმართლე!!! გმადლობთ, რობერტ!!!
17. კარგია. სიმართლეა, მომეწონა. კარგია. სიმართლეა, მომეწონა.
16. სრული სიმართლეა აქ რაც სწერია. სრული სიმართლეა აქ რაც სწერია.
15. სამწუხარო რეალობაა...მოკითხვა ავტორს
+5
სამწუხარო რეალობაა...მოკითხვა ავტორს
+5
14. დაუძალებლადაც ჩემო რობი, დაუძალებლადაც, სამწუხაროდ უკვე სიამოვნებს. დაუძალებლადაც ჩემო რობი, დაუძალებლადაც, სამწუხაროდ უკვე სიამოვნებს.
13. თითქოს თვალები თაბაშირით ამოუგლისეს
ათივე თითი გალოკილი – ძვლამდე. ძვლებამდე.
(სუსხი.
არავის ესმის,
ჰერმაფროდიტია ჩემი სამშობლო-....................................................................................................................................................................................................................................
ასთı ცოდო მიყვარს( მე)
თითქოს თვალები თაბაშირით ამოუგლისეს
ათივე თითი გალოკილი – ძვლამდე. ძვლებამდე.
(სუსხი.
არავის ესმის,
ჰერმაფროდიტია ჩემი სამშობლო-....................................................................................................................................................................................................................................
ასთı ცოდო მიყვარს( მე)
12. ილიას :ბედნიერი ერი: გამახსენდა ახლა რატომღაც! :)
ჰერმაფროდიტია ჩემი სამშობლო:
ხმარობს – შემთხვევით წაქცეული თუ მოიხელთა,
აძლევს – თუკი დააძალებენ. - აი, აქ კი, რაღაც დამემართა! :( სიმართლეა, მაგრამ, მაინც.... ნუთუ მართლა ამ დონემდე დაეცა შენი (ჩვენი) სამშობლო?! . :( ილიას :ბედნიერი ერი: გამახსენდა ახლა რატომღაც! :)
ჰერმაფროდიტია ჩემი სამშობლო:
ხმარობს – შემთხვევით წაქცეული თუ მოიხელთა,
აძლევს – თუკი დააძალებენ. - აი, აქ კი, რაღაც დამემართა! :( სიმართლეა, მაგრამ, მაინც.... ნუთუ მართლა ამ დონემდე დაეცა შენი (ჩვენი) სამშობლო?! . :(
11. ვეთანხმები მე-10 კომენტარს. დავამატებდი, რომ დანიშნულებაც ესაა პოეზიის, - როდესაც საჭიროა, იდგეს მართალი სიტყვით ქვეყნის სადარაჯოზე. თორემ ოქროს ხანაში ნახეთ რა დავწერეთ - ვეფხისტყაოსანი.
წარმატებები ავტორს. ვეთანხმები მე-10 კომენტარს. დავამატებდი, რომ დანიშნულებაც ესაა პოეზიის, - როდესაც საჭიროა, იდგეს მართალი სიტყვით ქვეყნის სადარაჯოზე. თორემ ოქროს ხანაში ნახეთ რა დავწერეთ - ვეფხისტყაოსანი.
წარმატებები ავტორს.
10. ეს არის პოეტური სიმართლე,რომელიც შემოქმედმა, ყოველთვის უნდა უთხრას,საკუთარ ქვეყანას. ეს არის პოეტური სიმართლე,რომელიც შემოქმედმა, ყოველთვის უნდა უთხრას,საკუთარ ქვეყანას.
9. :-?რა მართალი ლექსია რა მართალი
მოეწონა არტემიდას :-?რა მართალი ლექსია რა მართალი
მოეწონა არტემიდას
8. "სილისგარტყმა" ლექსია !
სამწუხარო რეალობა ... :( "სილისგარტყმა" ლექსია !
სამწუხარო რეალობა ... :(
6. ვაჰ, რობ, ეს რა მაგარი წყვიტე...
ფოტო გადგიღია დღევანდელ ყოფაზე, სიტყვებით...
”სხვის ნიფხვებს იცვამს ჩემი სამშობლო,” - აი, ეს უკვე კლავს, მაგარია... ვაჰ, რობ, ეს რა მაგარი წყვიტე...
ფოტო გადგიღია დღევანდელ ყოფაზე, სიტყვებით...
”სხვის ნიფხვებს იცვამს ჩემი სამშობლო,” - აი, ეს უკვე კლავს, მაგარია...
5. სინკოპეც და კოპიც... :)
ძალიან მაგარი ხარ! სინკოპეც და კოპიც... :)
ძალიან მაგარი ხარ!
4. ფინალზე მე შოკი მქონდა ამ ავტორთან.
ხმარობს – შემთხვევით წაქცეული თუ მოიხელთა,
აძლევს – თუკი დააძალებენ.
ფინალზე მე შოკი მქონდა ამ ავტორთან.
ხმარობს – შემთხვევით წაქცეული თუ მოიხელთა,
აძლევს – თუკი დააძალებენ.
2. სინკოპე აშკარად გადაჭარბებულია :დ
საღოლ რობი.
5. სინკოპე აშკარად გადაჭარბებულია :დ
საღოლ რობი.
5.
1. პირველი შოკი იყო სათაური:)
მეორე – პირველი სტროფი.
შუაში – სინკოპე.
ბოლო შოკი ფინალი.
რას მერჩი მესხი? :)) პირველი შოკი იყო სათაური:)
მეორე – პირველი სტროფი.
შუაში – სინკოპე.
ბოლო შოკი ფინალი.
რას მერჩი მესხი? :))
|
