არც  ლიქნით  მტერს  ვეღრიჯები,
არც  სიკვდილთან  ამოდ  არ  ვარ,
მაგრამ, 
ვით  ჯერ  ერი  ჩემი,
ფეხზე 
ვეღარ 
წამოვმდგარვარ...
...
თუ  იღბალი  არ  დამზარდა,
არ  დავრჩები  მეც  პირშავად!..
სანამ  აქ  ვარ  - 
მართლა  ვარ  და,
თუ  წავედი  - 
მართლა  წავალ...

ღმერთო, გაანათე მისი სული!

სევდა  ნუ ჩაუჯდებით, გაფანტეთ! მერე კარგი განწყობა მოვა!

მაგარ!

5!

აი თუ ვიტყუები:)

ავტორი: იმო ბაბუ
ჟანრი: პოეზია
ჩემი შეფასება: 1 2 3 4 5


3 ნოემბერი, 2011


--------------------------------------------------------------------------------

სიძაბუნის ღამისა
ღამეს  ვათევ  სიძაბუნის,
სენის  კოლტით  გადაძოვილს...
ვგრძნობ  სიჩქარეს  მიწის  ბრუნვის
და  სუნს,  მსახვრალ  სისხლისმწოვლის...

არც  ბრძენი  ვარ,  არც  გმირი  ვარ,
არცა  მცივა,  არცა  მცხელა...
ვზი  სნეული  კაცი  ვინმე,
თითქოს  ასმა  კაცმა  მცემა...

არც  დაჭრილი  არწივი  ვარ,
თუმც  მეც  დამცა  განსაცდელმა...
- გამოცლილი  ქანცი  მიმაქვს
სიცოცხლეში  გასაცვლელად...

არც  ლიქნით  მტერს  ვეღრიჯები,
არც  სიკვდილთან  ამოდ  არ  ვარ,
მაგრამ,  ვით  ჯერ  ერი  ჩემი,
ფეხზე  ვეღარ  წამოვმდგარვარ...

ამაშიაც  ჩემს  ერს  ვგავარ  -
მისებრ  ჯერ  მეც  არ  მოვმკვდარვარ...
თუმც,  თუ  ვდგავარ  -  სიმწრით  ვდგავარ...
და  თუ  დავალ  -  ოხვრით  დავალ... 

თუ  იღბალი  არ  დამზარდა,
არ  დავრჩები  მეც  პირშავად!..
სანამ  აქ  ვარ  -  მართლა  ვარ  და,
თუ  წავედი  -  მართლა  წავალ...

2. 10. 2011 წლის 

ეს და პოეზია ისეა ერთმანეთთან შუაში , როგორც კატლეტი და შტეფცელი

ხო ამ დღეებში იდო ეს ლექსი.მახსოვს მეც.
5.

ვზი  გვემული  კაცი  ვინმე,
თითქოს  ასმა  კაცმა  მცემა...

წამოდგებით,  მჯერა  მე  თქვენი.

სანამ  აქ  ვარ  -
მართლა  ვარ  და,
თუ  წავედი  -
მართლა  წავალ...

და  აი, ამიტომ მიყვარხართ.

სანამ  აქ  ვარ  - 
მართლა  ვარ  და,
თუ  წავედი  - 
მართლა  წავალ...

მახსოვს...
ეს განწყობა კი საშინლად არ მომწონს...