ვიღებ ღიმილებს და უცნობ მზერებს,
ჩავუვლი სადგურს შენ რომ ცხოვრობდი.
მინას თითებით მოვეფერები
და იმ ადგილს შენ, რომ მხვდებოდი.

მინდა გესმოდეს ჩემი გულის ხმა,
მინდა ქარს ჩემი სუნთქვა მოქონდეს,
რადგან მას შემდეგ რაც შენ წახვედი,
მინდა კლდეს მივცე მთელი სხეული.

მან შემინახოს მის სიღრმეებში,
მან დამაფაროს კალთა უფრსკულის,
მან გადამკარგოს ბნელ კუნჭულეებში
სიყვარულისგან მივიწყებული.

მე ფრენა ვიცი...
უფრსკულში ფრენა
და სიყვარულით დაღმა დაფრენა...

სანამ ვიცოცხლებ, სანამ ვისუნთქებ
დარდი დამლევს და დარდი დამაფრენს,
ვერ ვგუობ უცნობ ღიმილს და მზერას,
მხოლოდ შენსას აქვს მოლევარება.

შენით ვცხოვრობდი, შენით ვიცოცხლე
და დაე მშანთქოს უფრსუკულმა ჩემმა...