-სიტყვა, რომელიც უნდა აეწყო კაის. ათი ასოა.
-პირველი?
-,,მ”
-მარადისობა.
-ეგაა! ჩაჯდა.
-შეშა შეუკეთე, აგრილდა.
  კაცმა ბუხარს შეუკეთა.
-ისე, ბანალური სათაური იქნება ,,მარადისობა”?
-თქვენნაირი მოხუცისთვის აღარ. მოუფიქრეთ დასასრული, ბატონო?
-ვერა.
-სამი თვეა, ამაზე ვჯახირობთ.
-როცა ვეღარ წერ, წერე იმაზე, რომ ვერ წერ.
-მშვენიერია! ჩავინიშნო?
-არ ღირს. დადო?
-უფრო თეთრი და უფრო დიდი ჯერ არ მინახავს.
    ბატონმა ჩიბუხი ხველებ-ხველებით მოქაჩა.
-იგივე ტყუილი. ექვსი ასოა, მეორე-,,ლ”, ბოლო-,,ა”.
-ილუზია.
-ეგაა! ჩაჯდა.-ხელები დაიტკაცუნა.-ბატონო, იქნებ გაგვემხილა, როგორ ცხოვრობთ ან წერთ დაბრმავების შემდეგ?
  მოხუცმა სუნთქვა შეიკრა-სჩვეოდა:
-დასასრული ვიპოვე. ჩაიწერე: ,,მე ვაწარმოებდი დაკვირვებებს საკუთარ თავზე და მივხვდი, რომ არ ვარსებობ.”
-ეგაა! ჩაჯდა.