დღეს როგორც მგელი თვალს ვადევნებ მთვარის სიფითრეს,
ტრამალებს ვარცხნის გაბზარული ჩემი ყმუილი.
ვიფიქრე ჩვენზეც, განა ცოტა?.. ბევრი ვიფიქრე, -
მაგრამ ტყუილად...

ორი წყრთის მერე მე ვმთავრდები და შენ იწყები...
როგორ დავძლიო მარტოობა? როგორ გავბედო?..
ვერ ვანთებ კოცონს, თორემ აქვე ყრია ფიჩხები
და კვეს-აბედი.