პატარა ყანწით დავლიეთ ჭაჭის
არაყი.
*კინოს სახლის*  ფოიე.
არ გვქონდა თავი ხალხთან გაპრანჭვის,
მათთან დელია-ოჰოჰოია.

და როგორც ყინვა,გვამტვრევდა ლექსი,
შეგრძნება ახლაც სულზე მაცვია:
რომ ზედვაკელი და რობერტ მესხი
სოხუმმა ერთად გამოგვაცილა.

გულის მკვლელია თბილისი, როცა
ზამთრის დღეები იჟამებიან .
კი გახდნენ უკვე ხმელეთზე ოცის
შენს ოთახში რომ ნიჟარებია.

თებერვლის ღამე ძაღლივით ამყვა,
რამე რომ გკითხო,სულ ვერიდები.
მიყვება შენზე ყანწი და ჯაყვა,
და ზღვისპირელი სუვენირები.