"20 წლისა დარჩა  საზღვარსიქით  და 80 წელს იყო გადაცილებული , როცა საზღვარი გაიხსნა."



ვუცქერი კედელს,  ვხედავ სახეებს.
შორს, სადღაც  რეკენ ბოლო ზარები.
ჯვრიანი კეცის, მჭადის ცივ ნატეხს
ვეღარასოდეს ვეზიარები.

თვალდახუჭული, ჩემი ღელის ქვებს,
ყოველ ძილის წინ ვეღარ დავითვლი.
შენც, გალეული ხელებით, დედი,
კოჟრიან ვაშლებს ვეღარ დამითლი.

ვეღარ ვიხილავ, როგორ მოისხა
სოფლის ბავშვები მსხალმა სასელამ...
მეზობლის გოგომ, ალერსით სავსე,
ჩემი ბარათი როგორ გათელა...

ვუცქერი კედელს. დედი, მოვდივარ!
ლამაზი სახე დაგშლია სხივად.
აღარც სიცივე... აღარც ტკივილი...
შენი ნატერფლით უფალთან მივალ.

ღობეზე ისევ ზის ჩიტბატონა,
ღობისძირს ისევ ყვავის ღიღილო ...
ამქვეყნად ერთად ვეღარ ვიმღერეთ,
იმქვეყნად იქნებ წავიღიღინოთ.