გვირილას გავხარ...
სიყვარულად ამოსულს მთებში...
შენი თვალები ტბები არის
და შიგ ცა მოჩანს...
თეთრ ფურცლებს გაცლი...
მსურს გაგიცნო…და ვმარჩიელობ...
გიყვარს?..არ გიყვარს?..
წასაკითხი ისე ბევრია...
ყავის ჭიქიდან გიყურებენ ზღაპრის გმირები...
მე ხან ჯადოქრად მეჩვენები და ხან ფერიად...
ჩემი ვნებები მივუტოლე შენს ლავის ნაკადს...
ნამცეცებია უსუსური... არაფერია...
აჰა,დასრულდა,უკანასკნელ ფურცელსაც გაცლი...
შემოგახიე საპატარძლო კაბა უბიწოს...
გრძნობის ყურებით მე მოვუსმენ ნაცნობად განცდილს...
თრთოლვით მოგწყვიტე... ფრთები გინდა ეხლა უმიწოს...
განძარცული ხარ, არსი შენი მხოლოდ გულია...
დიდება უფალს!!! გადმოღვრილი ფერთა პალიტრა
ხატის სიღრმეში დამალული შენი სულია...
ჯვარს მოიკიდებს და ზეცაში მზესთან აიტანს...
არ იცი რა გინდა...
არ იცი რად გინდა...
მე კი აი ამ წუთას სულ ზუსტად ვიცი,რომ...
გეძებდი... გიპოვე...
უშენოდ არ მინდა...
გვირილას გავხარ...
ასეთი ნაზი... ასეთი წმინდა...
გულის ლარნაკში ჩაგისვი და...
ვდღესასწაულობ...