შენ რომ დასახლდი
ის კუნძული
სინამდვილეში ცისფერი ვეშაპის ზურგია
ქოლგით და წვიმიანი მარტოობით,
რომლითაც გაძარცვული ტყეები
ზამთრის დეფილეზე გამოდიან.

ახლა უძილობის სეზონია...
ცივა
და ლექსებში გათოშილი მეთოვლიები სახლდებიან.

ოდესღაც პონტ-მარის ხიდზე
კელაპტრებით ხელში
მე და შენ ერთმანეთი გვიყვარდა.

მას შემდეგ ფოფოდიების საღამოზე დავდივარ,
ჩალის ცხენების დოღზე,
ინტერნეტ-სივრცეში ნერვიულ კურსორს დავაცეცებ,
შენს გვერდებს ვპოულობ,
თოვლის ზეწარივით ცარიელს...