ცხოვრების სადგურზე, სავსეს ოცნებებით – ჩემოდანს წავაწყდი. დავიწყე ყურება ხან აქეთ, იქით ხან... არ უჩნდა პატრონი... "შენია!" – მომესმა ზემოდან... და ისე დავავლე ხელი, რომ ის არც კი მიკითხავს
თუ ვისი ხმა იყო, ვინ იყო, რომ ბარგი ოცნების ამკიდა, თითქოსდა მაკლდაო ფიქრი და ეჭვები?.. ან ის რა იცოდა, რომ მე ამ აზრს მოვიწონებდი, უცხო ბარგს ვტაცებდი ხელს, იმდენ ხალხში, უეჭველად?!.
ასეა თუ ისე, მე ახლა ოცნებებს ვატარებ... ხანდახან მგონია, არ უნდა ამეღო მაინც–თქო, მაგრამ რომ ახდება ხოლმე, თუნდაც ერთი, პატარა, მიქარწყლებს ეჭვებს და უმადურ ფიქრებსაც მავიწყებს...
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
8. სადგურზე იდგა და ელოდა? :) ხო, მასეც შეიძლება, თუ ძალიან წაიოცნებებს კაცი სადგურზე იდგა და ელოდა? :) ხო, მასეც შეიძლება, თუ ძალიან წაიოცნებებს კაცი
7. სხვისი? რატომ სხვისი? აბა კარგად დააკვირდით :) სხვისი? რატომ სხვისი? აბა კარგად დააკვირდით :)
6. ჩემი აზრით, ოცნება ცუდი სულაც არაა, მაგრამ სხვისი ოცნებები უნდა კი ადამიანს?! სხვისი არაფერი გინდოდესო :) ლექსმა საინტერესო კადრები გააღვიძა. სათაურს შემოვყევი და არ ვინანე.
ჩემი აზრით, ოცნება ცუდი სულაც არაა, მაგრამ სხვისი ოცნებები უნდა კი ადამიანს?! სხვისი არაფერი გინდოდესო :) ლექსმა საინტერესო კადრები გააღვიძა. სათაურს შემოვყევი და არ ვინანე.
3. ეს ღვთისგან გამოცდა ხომ არ იყო? ეს ღვთისგან გამოცდა ხომ არ იყო?
2. ვაი იმას ვინც დაკარგა თორემ, მპოვნელს კიდე რა უჭირს ;) ვაი იმას ვინც დაკარგა თორემ, მპოვნელს კიდე რა უჭირს ;)
1. ეს ლიტკლუბში წავიკითხე.
ცხოვრების სადგურზე, სავსეს ოცნებებით – ჩემოდანს წავაწყდი. დავიწყე ყურება ხან აქეთ, იქით ხან... არ უჩნდა პატრონი... "შენია!" – მომესმა ზემოდან... და ისე დავავლე ხელი, რომ ის არც კი მიკითხავს
5 ეს ლიტკლუბში წავიკითხე.
ცხოვრების სადგურზე, სავსეს ოცნებებით – ჩემოდანს წავაწყდი. დავიწყე ყურება ხან აქეთ, იქით ხან... არ უჩნდა პატრონი... "შენია!" – მომესმა ზემოდან... და ისე დავავლე ხელი, რომ ის არც კი მიკითხავს
5
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|