მამა  წამიყვანს ტყეში,
გზა-გზა ვაგროვებ  იებს,
მერე ვაჩუქებ  დედას
და ისიც მაპატიებს
დასვრილ კალთას და ხელებს,
ეკლით დაკაწრულ თითებს.
ყველა  წყაროს და ღელეს,
ბუჩქებს და მთების კიდეს-
შემომატარებს მამა.
მე არ ვიღლები,არა!
მიყვება მწვანე მინდორს
ჩვენი მეზობლის ფარა.
უცებ გავქრები...ყვირის
მამიკო:
-სად ხარ,გოგო?
-სოკოზე.
-რა დროს,აბა?
ახლა რა უნდა სოკოს?!.
წავიდეთ, უკვე დროა,
დედა მოგელის,ნიცა.
-დამპირდი,ისევ მოვალთ?
-გპირდები,შენ თავს  ვფიცავ.

გამოვიარეთ ლიპი,
ვეშვებით გორზე ,,ურით".
კარი გამიღეთ: ,,პი-პი",
სავსე ვარ სიხარულით!