ჩვეულებრივი დილა იყო. ტრადიციულად, ტირიფის ქვეშ გავედი. ასიცხებას ველოდი, რომ ჩრდილით დავმტკბარიყავი. ღობესთან “მერსედესი” გაჩერდა. შეწუხებულსახიანი ბიძა გადმოვიდა და ხელი დამიქნია. მივედი. ფულის შეკვრა გამომიწოდა და ,, თუ სამ გოდორ ბაყაყს შემიგროვებ ერთ კვირაში, მეორე ნახევარს კიდევ მოგცემო“. ათასი ლარი იყო. სამ დღეში სამივე გოდორი გავავსე ბაყაყებით და ზემოდან ფანერი გადავაფარე. ყიყინით აიკლეს ეზო. მეხუთე დღეს კანტიკუნტად ყიყინებდნენ. ერთი კვირის თავზე ამაოდ ველოდე ბიზნესმენს. გოდრებიდან ყიყინი აღარ ისმოდა. სუნმა რომ შემაწუხა, დიდი ორმო გავთხარე და ადამიანივით დავმარხე სამი გოდორი ბაყაყი. მოვითხოვ, დაუყოვნებლივ დაიბრუნოს იმ ვიღაც ბიზნესმენმა თავისი ათასი ლარი და გაუშვას სოფელში ერთი გოდორი ბაყაყი მაინც.
ამ სიჩუმის ატანა აღარ შემიძლია.