მოდი ჩემთან და მნახე,
ვცოცხლობ, ტკივილებნაგემს
ცივი ხელები მამხელს.
მორჩა!_აღმოხდა ბაგეს.
გზების საჭვრეტად სარკმელს
საღამოს სუნთქვას ვუკმევ.
ვალად ვერ დაგდებ, შენთვის
ამ უკანასკნელ შფოთვას.
ქვეყნად არაფერს ვშიშობ
თუნდ ვფითრდებოდე ოხვრით,
შენი თვალების ხილვაა
სიზმრად რომ შიშებს მომგვრის.

А. Ахматова

***

Приходи на меня посмотреть.
Приходи. Я живая. Мне больно.
Этих рук никому не согреть,
Эти губы сказали: "Довольно!"

Каждый вечер подносят к окну
Мое кресло. Я вижу дороги.
О, тебя ли, тебя ль упрекну
последнюю горечь тревоги!

Не боюсь на земле ничего,
В задыханьях тяжелых бледнея.
Только ночи страшны оттого,
Что глаза твои вижу во сне я.