აჩემებული მელოდიასავით ტრიალებს ჟამთა სვლის კარუსელი.
ნამცეც -ნამცეც დანაწევრებული ჩატეულხარ
საპატიო დანაკარგის ჩარჩოში,
გვერდს გიმშვენებენ მოჩუქურთმებული გამოუყენებელი შესაძლებლობები,
ჭიკარტებით მიმაგრებული მოპარული დღეები.
ჩატეხილ სარკეში დაგრჩენია სუნთქვის რეფლექსი,
მაოცებს ქედმაღალი ღიმილები,პატარა ფეხსაცმელებივით რომ გიჭერს გულის მარწუხებზე!