| ავტორი: დონკიხოტი ჟანრი: თარგმანი 1 ივლისი, 2015 |
სიკვდილი იყო მოპირდაპირე სახლში, როგორც ბოლო დროს და როგორც ამ დღეს. ვცნობ მას იერით: გათოშილს, წაშლილს, როგორიცა აქვთ, ამდაგვარ სახლებს ბოლო ჟამს.
და მეზობლების შფოთი: შიგნით თუ გარეთ მიმოსვლა; ექიმი - კარი რომ მიხურა; ნაყოფის მსგავსად ხლიჩავენ ფანჯრებს, მყისიერად და მექანიკურად.
ქვეშაგებს ცვლიან სახელდახელოდ - ბავშვებს დაეტყოთ უცხო სიჩქარეც; ფიქრობენ: ალბათ მოკვდა მასზეო, - ვით მე - ყრმობისას, - მას აღიქვამენ.
სახლში აბიჯებს, როგორც მინისტრი, თითქოს და სახლი ეკუთვნის მასო და ფლობს სუყველას - გვამს ვინც მისტირის; ბავშვებს - უვლიან გარს რომ;
და მეკუბოვე, და თერძიც მასთან, - ამ შემზარავი მათი ნავაჭრით მიდი-მოდიან, გაზომონ რადგან, ბნელ აღლუმივით ვიდრე გადაჭრის
ფუნჯი, ვით ტილოს - ეს პროცესია - იოლ ხელწერით რომ სივრცეს ღადრავს და ამ ამბავით, ინტუიციას უმართლებს თითქოს პატარა დაბას.
There's been a death in the opposite house As lately as today. I know it by the numb look Such houses have alway.
The neighbours rustle in and out, The doctor drives away. A window opens like a pod, Abrupt, mechanically;
Somebody flings a mattress out, - The children hurry by; They wonder if It died on that, - I used to when a boy.
The minister goes stiffly in As if the house were his, And he owned all the mourners now, And little boys besides;
And then the milliner, and the man Of the appalling trade, To take the measure of the house. There'll be that dark parade
Of tassels and of coaches soon; It's easy as a sign, - The intuition of the news In just a country town.
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
მონაცემები არ არის |
|
მონაცემები არ არის |
|
|