ნაწარმოები შეიცავს უცენზურო ფრაზებს
თუ თქვენ გინდათ ნახოთ მხოლოდ ეს ნაწარმოები, დააჭირეთ აქ
სამი კვირაა , შენს ლექსებთან მე ვცეკვავ ტანგოს და უდროობას ვაბალანსებ, მათთან გღალატობ... ყველა სურვილი ავიხდინე და შიშველ ტანზე სუროსავით რომ მეხვეოდნენ, ახლა ორსული შენი ლექსების, სიყვარულს ვაჩენ
დღე პირველი
დილით სამსახურში წასვლამდე მესიჯი მომივიდა . მე მზად ვარ უკვე და მოიფიქრე ,ერთმანეთს სად ვხვდებითო. გამეცინა, რამდენიმე წუთი სერიოზულად არ მიმიღია, თუმცა ადრენალინმა ყელში წამიჭირა, ბევრი არ მიფიქრია, სამსახურში მივედი და ათი დღით უფასო შვებულება ავიღე. ანგარიშზე ხუთასორმოცდაოთხი ლარი მქონდა,ოთხი ლარი დავტოვე და დანარჩენი ფული ჩანთაში ჩავკუჭე. სახლში დავბრუნდი , სამი მაისური, ორი შარვალი და პირადი ჰიგიენის ნივთებით სამგზავრო ჩანთა ავავსე და ორ საათზე უკვე თბილისისკენ მიმავალ მიკროავტობუსში ვიჯექი.
__ნატახტართან დაგელოდებიო - მხოლოდ ორი სიტყვა ეწერა. __მოვდივარ-ვპასუხობ მშრალად. არანაირი გრძნობა და ემოცია არ მაქვს.მისი ხმაც კი არასდროს გამიგონია. __სად ხარ?-მომდის დათოს მესიჯი. დათო ჩემი მეგობარია, ერთმანეთს დიდი ხანია ვიცნობთ, მაგრამ ახლა ამას რომ რამე ვუთხრა, გაფუჭდება ყველაფერი. ტელეფონი გავთიშე , უახლოესი მაგთის ოფისის იმედად . ახალს ნომერს ვიყიდი და აუცილებლობის შემთხვევაში გამოვიყენებ. ოთხ საათზე დათქმულ ადგილას მიკროავტობუსი გავაჩერებინე და მძღოლს ორმოცდაათლარიანი გადავაწოდე. __აუ, ჩადი ჩადი, არ მაქვს მაგის ხურდა მადლობა ვუთხარი.გულში გამეხარდა კიდევაც, რომ ფული დამრჩა. სმარტის მაღაზიასთან ბიჭი იდგა. თემოს ფოტოებით ვიცნობდი, მაგრამ მეუცხოვა და ცოტა ხანს გავჩერდი.თვითონ მომიახლოვდა და მომესალმა. __მარი?-სახელის გარდა კიდევ უამრავი კითხვა აქვს თვალებში __თემო?-წავუმღერე ხელი ჩამომართვა. მშრალად და ცივად ერთი მოვტრიალდი და ...მივხვდი, რა დიდი სისულელეა უცხო ადამიანთან ფლირტი. __სიგარეტს ვიყიდი და მოვალ- მარკეტისკენ წავედი უცებ, მოხევის პერსპექტივით... __ბევრი მაქვს , მოვიმარაგე -მიმიხვდა ჩანაფიქრს. __დავსხდეთ ცოტა ხანს- ვამბობ მე. __დავსხდეთ გავაბოლეთ და ორივე ჩუმად ვართ. __თქვი რამე-ვამბობ ჩუმად __წავიდეთ, ნუ ფიქრობ ამდენს. არ გაინტერესებს?-კითხვას მისვამს სრულიად უცხო ადამიანი. მისი ხმაც კი მეუცხოვება. __წავიდეთ-ვამბობ მერე ისევ მე-კი მაინტერესებს. რამდენიმე წუთში უკვე დუშეთისკენ მიმავალ ავტობუსში ვზივართ.
არ ვფიქრობ, არ ვფიქრობ.... სად მიდიხარ, სად? -გუგუნებს ყურებში საღამოს შვიდი საათი იქნებოდა, სადღაც ბინას რომ მივაგენით და პატრონს სამი დღის ქირა წინასწარ გადავუხადეთ.ორი პატარა ოთახი დღეში 15 ლარად დაგვითმო. __ნივთები დავტოვოთ და გარეთ გავიდეთ- აქტიურობს ბიჭი, ჩემს მეწყვილედ ნავარაუდები, ჯერ მიუჩვეველი ვარ მისი სახელის ხსენებას
მოშიებული ვიყავით და პირდაპირ მაღაზიასთან შევჩერდით, ფუნთუშა ვიყიდეთ და მაღლა გზას გავუყევით.
__ხვალვე წავიდეთ უკან- არაფერი გამოვა, სრულიად არ ვიცნობთ ერთმანეთს- ვამბობ გასაგონად. __როგორც იტყვი- მეუბნება გამომწვევი ტონით.
__აააააჰ, ასე? ინტერესში მაგდებს -გავიფიქრე უცებ. __ლიტერატურულ საიტზე გავიცანით ერთმანეთი...ლექსები მაინც წავიკითხოთ. თემო ლექსების კითხვას იწყებს.მე მის დათვალიერებას....კარგი ბიჭი ჩანს, მაღალია, შავთმიანი, დაკუნთული. ახალგაზრდაა. მგონი რამდენიც მითხრა, იმდენი წლისაც არაა. ნეტავ ქალთან როდესმე ყოფილა? ალბათ ექნება გამოცდილება.ახალგაზრდაა...ენერგიული... მასთან სექსი? რამდენი უნდა დავლიო ნეტავ, ეს რომ მოხდეს? გამეცინა __რა გაცინებს. ლექსი არ მოგეწონა? -მეკითხება ბიჭი __არა , არაფერი - ვერ ვამხელ, რომ არ მომისმენია-კარგი იყო კი.... __შენ არაფერს წაიკითხავ? __შემცივდა-წავიდეთ ბინისკენ- ვიბუზები მე. თემომ კურტკა გაიხადა , მომახურა და თმაზე ოდნავ შემეხო. უჰ, გამაჟრიალა.... ბინდი იდგა, მხედველობა უკვე ჭირდა.გზა კი უცნობი და ქვიანი იყო. შეუჩვეველ გზას ბორძიკით მივყვებოდით და ერთმანეთს ვეხლებოდით. ბიჭი ახლოს მოსვლას არ აპირებდა. მეც თავს ამის ნებას არ ვაძლევდი. __უჰ, რა კარგად ჩავთბები ამაღამ საწოლში....დუშეთში მატყლის საბნები იციან.სულ მიყვარდა. სხვანაირი სითბო იცის, ღუნღულაა და თბილი-ვფიქრობ ჩემთვის და გულში მეცინება.თუ ასეთი ფრიგიდული იყავი, აქ რა მოგარბებინებდა--ველაპარაკები საკუთარ თავს? მაგრამ ხანდახან მაინც ხომ უნდა გაგიჟდე? მგონი დრო დადგა, რამე სისულელე ჩაიდინო, მარი-შემოვუძახე საკუთარ თავს.
უცებ ხმაურმა გამომაფხიზლა.ხმას თანდათან ვუახლოვდებოდით. ტელეფონით გზა გავანათეთ . ნასვამი ბიჭები ერთმანეთში ირეოდნენ და ყვიროდნენ. __შენი დედას შევეცი...-ღმუოდა მაღალი და კურტკიანი. ჩვენ ახლოს ჩავუარეთ. __ქალი მაინც მოირიდეთ- სიტყვა წამოსცდა თემოს. თემოს ხელი მკლავში ვტაცე და... ვაგრძნობინე, რომ ყურადღება არ მიექცია __უხ შენი-უაზროდ ბღაოდა ერთი. მერე....
ყაყანი და გინება ერთმანეთში აირია.მერე ვერც კი მივხვდი, როგორ აღმოვჩნდით ბრბოს შუაგულში და რამდენი მომხვდა ფერდში. __თემო-ვტრიალებდი ირგვლივ და ვერაფერს ვხედავდი. ნაცემი ბიჭი ძირს იწვა და თავზე ხელებს იფარებდა. ესღა მაკლდა... წამოვაყენე და სახეში მივანათე. სისხლიანმა ცხვირმა და სახემ მაგრად შემაშინა. __ნუ გეშინია, აქ ვარ- ჩავიხუტე და ბინისაკენ გავწიეთ...
ბინაში მისვლამდე თემოს სახე დავბანე და ცოტა მოვაწესრიგე, ბიჭი მომენდო და გატრუნული მელოდებოდა, როდის შევეხებოდი სახეზე და მხრებზე, ხმაც კი არ გაუღია, მე ნერვიულმა შეტევამ უცებ გადამიარა და ახლა მასზე დიდი სიამოვნებით ვზრუნავდი. თუმცა დიასახლისი მაინც აკაკანდა: __რას გავს ეს ბიჭი, რამე უსიამოვნება არაფერი შემყაროთო. __ნუ გეშინიათ, ქალბატონო, არაფერი არ მომხდარა.მივხედავთ ჩვენ საქმეს. __დასვრის თეთრეულს __არაფერს დავსვრით, ნუ დარდობთ...
__შემოვალ შენთან- ვანიშნე თემოს. თავი დამიქნია თანხმობის ნიშნად. __გამაოცე- ვბურტყუნებ მე __თუ ასე არარაობა გეგონე, რატომ წამომყევი? __დღეს ასე აღარავინ იქცევა- ვსაყვედურობ მე __ მთაში ქალის პატივისცემა კიდევ შემორჩა-ამბობს მთის კილოზე __ეტყობოდათ იმ ტიპებს -მეცინება __აქაურები არ იყვნენ, ვიცი __დაღლილები ვართ, დავწვეთ- მოვიხსენი მისი კურტკა და მადლობა ვუთხარი. კურტკა ჩამომართვა და სახეზე მიიფარა, თითქოს შეისუნთქა. გამაგიჟებს ეს ბიჭი -ამეწვა სახის კანი მე. __როცა დაწვები, გამოვრთავ სინათლეს და მერე გავალ , თუ რამე დაგჭირდეს, დამიძახე, არ მოგერიდოს იცოდე. __ვიცი დამჭირდება- ეშმაკურად უციმციმებს თვალები და საბანში ძვრება. დიასახლისს აბაზანის გზა ვკითხე და პირდაპირ წყლის გადასავლებად შევვარდი. ცხელი წყალი მესიამოვნა და დიდხანს ვიდექი შხაპის ქვეშ, მერე ჩავიცვი და თემოს ოთახში შევიხედე. მშვიდად ეძინა კარები ფრთხილად გამოვიხურე და ჩემს საწოლს მივაშურე. საბანი მართლაც მესიამოვნა და მთელი დღისგან დაღლილს ისე მალე დამძინებია, სიზმარიც არ მინახავს.
დღე მეორე
გვიან გამეღვიძა. ასე თერთმეტი საათი იქნებოდა.ისე მძინებია. გვერდიც არ მიცვლია.უცებ თვალი რომ გავახილე , ოთახი მეუცხოვა, დაფეთებული წამოვხტი და ვერ მივხვდი, სად ვიყავი, მხარი ისე მომექცა. მერე თემო დავინახე, სკამზე იჯდა და მიყურებდა. რაღაცეები ტვინმა ამოატივტივა და...ნერვები მომეშალა ჩემს თავზე. სამსახურში უნდა გავრბოდე ახლა...
__როგორ ხარ?-ამოვღერღე __ჯიგრულად-საკაიფოდ მეძინა __მართლა? მეც. სახეზე და წარბზე გახეთქილი კანი დაშუშებოდა , მაგრამ უფრო მეტად ჩამუქებულ ჩაშავებულიყო. __გტკივა? -უაზროდ ვეკითხები __ნწ- აქნევს თავს. უჰ, ცოტა აღზრდა აკლია-რა სისულელეა ახლა, მაგრამ მაინც გამეფიქრა. __ავდგები და რამე დავლიოთ, კაი? __ამ დილაუთენია რა დავლიოთ? ლუდი ? __რა ლუდი, ბიჭო, ყავა ან ჩაი...ცოტა გამომაცოცხლოს, თორემ გადავბრუნდები და იცოდე, მთელ დღეს ვიძინებ-გავგულისდი მე. __ხოხ...ვის აშინებ ახლა თუ იცი. ძილისთვის ვართ ჩამოსული?
დამაცადე მაშინ ადგომა და გადი ცოტა ხანს.
__შენ მგონი არაფერს აპირებ?- წამოცდა უცებ __რაზე მეკითხები?-ვითომ ვერ მივუხვდი კითხვას.
უცებ კარები გაიჯახუნა და გარეთ გავარდა. __ოოოო, ახლა ამის გაბრაზება მაკლდა. ავდექი,ჩავიცვი და სარკეში ჩავიხედე. ვერ ვიტყოდი, რომ სახე ადამიანს მიმიგავდა. თვალის უპეები გასივებული და ჩაშავებული მქონდა. __ფუ, რას ვგავარ-ამეშალა ნერვები დილიდანვე.
გარეთ რომ გამოვედი, დიასახლისმა თავი გამოყო, ხომ არაფერი გინდათო. __თუ შეიძლება ყავა რომ დავლიოთ __ კი, როგორ არა, მობრძანდით.
მაგიდაზე უნალექო ყავა და შაქარი იდგა ბანკით, ჩაიდანში წყალი დიდი ხნის ადუღებულს გავდა. ორი ორმაგი ყავა მოვამზადე და თემოს გავძახე: __თემო, შემოდი __ყავა არ მინდა, ლუდს დავლევ მე, ჰაერზე გავიდეთ მარ __მოდი რა, დილიდანვე ნუ ვიჩხუბებთ. წასვლაზე მოვილაპარაკოთ... __ეს ერთი დღეც რომ დავრჩეთ? ცივი ყავა უგემურად მოვსვი და მაგიდაზე დავტოვე. __დავრჩეთ?-უკვე გზაში ვიყავით გასული, როცა ამაზე ვპასუხობდი. __ხო დავრჩეთ, დუშეთში იცი რა მაგარი ეკლესიაა? წმინდა გრიგოლის სახელობისაა..არ გინდა ნახო? უკვე მეორედ გიჯერებ. იცოდე, ამით არ ისარგებლო და თავში არ აგივარდეს. __არა, არ ამივარდება-იცინის უხდებოდა ღიმილი. ლამაზი იყო. __გტკივა? -გატეხილ წარბთან შევეხე ფრთხილად. __არა __ გინდა გაკოცო და მალე მოგირჩება, ბავშვობაში ასე ვაკეთებდით ხოლმე მე და ჩემი ძმა. __არა, არ მინდა, ჩვენც ვაკეთებდით, მაგრამ მაინც არ მირჩებოდა-ეცინება და ღადაობს. __ეტყობა ვერ გკოცნიდნენ კარგად -ავყევი მეც. __კაი, სცადე -იცინის და წარბს მიშვერს. ფრთხილად ვადებ ტუჩს წარბთან და ვატყობ, რომ ცხენივით ფაფარი ეშლება.
ათას სისულელეზე საუბრით ეკლესიასაც მივადექით. დილიდანვე ასე რომ დაიღლები და გაოფლიანდები... სუნამო მაინც ჩამეგდო რამე ჩანთაში-ვბრაზობ ჩემს თავზე. ქალი ხარ თუ რობოტი-როგორც მჩვევია, ველაპარაკები საკუთარ თავს . რამდენჯერ დამმართნია, ისე გავერთობი ხოლმე ჩემს თავთან ლაპარაკით, ხელებიც ბევრჯერ მიქნევია ჰაერში. საწყალი ბებიაჩემი...ასე რომ დაეწყო, მერე გაფანტული სკლეროზი დაუდგინდა და...მალე გარდაიცვალა საბრალო. მოდი, მის სახელზე სანთელს დავანთებ... როგორც ჩანს , გამეღიმა . __რა გიხარია?-მეკითხება თემო __არაფერი- უფრო მეტად ვბჟირდები __გიჟი ხარ?-ახლა ის იცინის და ...უნებურად წელზე ხელს მხვევს და მბლოკავს. რამდენიმე წამს მის მკლავებში ვიხვანცალე. მერე ხელები მოვიშორე და იქვე დავჯექი.
__დავიღალე- ვამბობ-სიგარეტი მომე. მოვწიეთ , მაგრამ არ გადამიარა... შიმშილიც ვიგრძენი. __არ გშია ? ვჭამოთ რამე- ვამბობ __დაგპატიჟებ-მიღიმის ლამაზი თვალებით __არ დაიწყო ახლა, ფულს ვიხდი მე და მორჩა, დაუჯერე უფროსს- ავუწიე ხმას. __ქალსა და მამაკაცს შორის ასაკი რა სახსენებელია. მაინც მამაკაცი დომინირებს-მეუბნება ჩემგან გამოუცდელად მონათლული ბიჭი. __დომინირება - რეცესირებაც იცი?-გაღიმება ვერ მოვასწარი, ნათქვამი იმ წამსვე ვინანე. თვალები რისხვით აენთო,მოვიდა, მხრებში ხელი ჩამავლო , შემანჯღრია კიდევაც , მთელი ძალით სალტესავით შემომეჭდო და სუნთქვა შემიკრა....ძვლებმა სულ ტკაცუნი დაიწყო, ძალის უპირატესობა აშკარად მის მხარეს იყო, თუმცა მესიამოვნა, ძალა რომ მანახა, ამიტომ ჩუმად ვუთხარი: __ხელი გამიშვი, ოღონდ ნუ დამამტვრევ . შენი ნებაა, როგორც იტყვი. სახინკლეში შევედით, რამდენიმე ხინკალი და ლუდი შეუკვეთა, მერე საიდანღაც არაყი გააძრო. ნამდვილად ვიცი, გამიჭირდება, მისი ნასვამი მდგომარეობის ატანა. (ასეთ დროს ჩემი ყოფილი ქმარი იტყოდა,ნიორი ცოლმა და ქმარმა ერთდროულად უნდა ჭამოსო.) ამიტომ ლუდი დავისხი და მეც დავიწყე წრუპვა. მართალია ლუდი-იგი სითხე დღემდე ჩემთვის ვირის ფსელადაა მიჩნეული, მაგრამ მეორე კათხაზე სურნელობა აშკარად შეეცვალა და გრადუსი თავშიც ავიდა. თემო არაყს და ლუდს ერთდროულად სვამდა და რამდენიმე ჭიქის მერე შევატყე, დათვრა.
გარეთ გამოსულებს ფეხი ერთნაირად გვერეოდა.მე მისი კურტკის ჯიბიდან არყის ბოთლი დავინახე და ...მეწყინა. მერე პატარა სკვერი მოვძებნეთ და დავსხედით. თემო ალექსდა... ლექსებს ხელის ქნევით კითხულობდა ..მე კი სკამზე მოკუნტული ვუსმენდი. მერე ცოტა აიმღვრა, რამდენიმე წუთით და როცა დაიწმინდა, უკვე ნაქირავები ბინისაკენ მივუყვებოდით გზას...
პარამ პარამ პარამ-პატარა გოგოსავით აკუნტრუშებული მივდიოდი მე. ბიჭი ვერ მეწეოდა და აქლოშინებული მომდევდა უკან. დიასახლისს გასაღები მოვთხოვე და ოთახში შევედით. თემომ ჭიქები მოატანინა და არაყი ორ ჭიქაში დაასხა. __მე ვეღარ დავლევ __რატო, არაა კაი? __გავითიშები... __ფხიზელი ამ ცხოვრების დედაცმოვტყან __მაგას მე რომ ვამბობდე, კიდევ ხო...შენ რა ცხოვრებაზე ბაზრობ, ცხოვრება წინ გიდევს და ჯერ კიდევ მაღლა ადიხარ-წამაფილოსოფოსებინა სასმელმა __რამდენი წლის ხარ, მარ? __ბევრის __ბევრის ვარ მეც, ტკივილისთვის ესეც ბევრია-ვიგრძენი ისევ ბავშვი იჯდა ჩემს წინ. დიდხანს იყო თავდახრილი და ჭიქას ჭიქაზე ცლიდა. ორი საათი იქნებოდა, გაითიშა. მივედი, უხმაუროდ საწოლზე მივაწვინე, ბალიში გავუსწორე და ფეხაკრეფით გამოვედი ოთახიდან.
"დილით, ასე ექვსი საათი იქნებოდა, კარი გაიღო და დავინახე, მთლად შიშველი იდგა კარებში, სრულიად შიშველი. შევკრთი ფრთხილად მოვიდა ჩემს საწოლთან, საბანი გადამხადა და ფერება დამიწყო. ის ისევ მთვრალი იყო, სასმელი ჯერ გამონელებული არ ჰქონდა შემეშინდა ოდნავ გვერდზე გამწია და ხელის ერთი მოძრაობით გამაშიშვლა. ვერაფერს ვრძნობდი, მაგრამ მოლოდინში გავიტრუნე. თემო ფეხის თითებიდან თმის ღერამდე მკოცნიდა და მელაციცებოდა.მკერდზე და მუცელზე დიდხანს ჩერდებოდა და ენით სხეულს მინამავდა. კერტებს მისრესდა და ჩემს ვენებში შემოსვლას ლამობდა. ვიცოდი, დილის აგზნებას ნამდვილად ვერ გავუმკლავდებოდი და მივენდე. ის ჩემში რამდენჯერმე შემოვიდა და ისე მიეკრო სხეულს, რომ ნეტარებისგან სამჯერ ამიყვანა მწვერვალზე . სამივეჯერ კივილი კვნესამ შეცვალა... მერე...ხელის ერთი მოსმით შიშველ სხეულზე საბანი წამაფარა და კარისკენ წავიდა... "
შიშისგან გამეღვიძა, მთლად ოფლში ვცურავდი. ფრთხილად ავდექი და მის ოთახში შევიხედე....უსიამოვნოდ ეძინა, შფოთავდა... კარი გამოვიხურე და დილის ძილი გავაგრძელე....
დღე მესამე
გატეხილი ღამის გამო დილის ძილი მესიამოვნდა და გვიან გამეღვიძა. მესამე დღეა, არაფერი იციან ჩემებმა , ალბათ ნერვიულობენ, ალბათ კიარა, დაწყდებიან ნერვიულობით. ვის მივწერო, რომ არაფერი მიჭირს და კარგად ვარ? მოდი დათოს მივწერ...იქნებ შეარბილოს როგორმე დედაჩემთან.
გავბედე და ტელეფონი ჩავრთე. გამოტოვებული ზარები და მესიჯები მოეყარა, მაგრამ რა მოეყარა. დათოსიც იყო... წაკითხვა არ დამიწყია, მხოლოდ დათოს მივწერე: კარგად ვარ, ქალაქიდან ვარ გასული საქმეზე. სად ხარ, არ გათიშო -მოვიდა პასუხი იმწამსვე და მეც იმწამსვე გავთიშე ტელეფონი.
ავდექი, მოვწესრიგდი, თემოსაც გაუღვიძია, უბანავია. __როგორ ხარ? --ბევრი დალიე წუხელ-ვამბობ მე __ოჰ-პასუხი __ხშირად სვამ? __ნწ __თემო, წასვლაზე რამე ვიფიქროთ-შევაპარე თემა __გოგო, რატომ გინდა თავი მომაკვლევინო? -დამიწყო ბიჭმა უხეშობა -ჩვენ პირობა დავდეთ, პი-რო-ბა, რომ ერთმანეთს ოცდაერთ დაუვიწყარ დღეს ვაჩუქებდით, გახსოვს? __მახსოვს-დავხარე თავი პატარა ბავშვივით __აი, მე კი ჯერ ერთი დაუვიწყარიც არ გამიტარებია. ვოტ---ძილისთვის ხარ ჩამოსული ამხელა გზაზე? -ხმამაღლა ლაპარაკით ვატყობ, მაგარი პახმელიიაა __ოცდაერთი დღე აქ რა გაგვაჩერებს, გავხმები კვერცხივით-ვიხუმრე მე. __გახმობა თუ არ გინდა, ბაზალეთზე წავიდეთ დღეს. __წავიდეთ, მაგრამ არ ვიბანავებთ, ცივია ჯერ წყალი, მთაა აქ... __ყოჩაღ, ჩემი გოგო-ხელი ტორივით მომხვია და თმაზე მაკოცა. თემო თანდათან ჩემს გულს იპყრობდა __გვიანია უკვე, გავედით, ყავაც იქ დალიე, არ დამიწყო ახლა აქ ყავის სმები...ბიჭმა სადავე აიღო ხელში, მეც მივყევი. ბაზალეთამდე მიკროავტობუსს გავყევით და როცა იქ მივედით, უკვე 5 საათი იყო. რომელიღაც კაფეს მივადექით და საჭმელი , ყავა და თემოსთვის ლუდი შევუკვეთეთ. თემომ წყალში მოინდომა ბანაობა,მე სასტიკი წინააღმდეგი წავედი, პახმელიაზე ამ ცივ წყალში არ ჩაგიშვებ მეთქი. მზიანი ამინდის მიუხედავად ირგვლივ ხალხიც ცოტა იყო. დამიჯერა მაშინ ველოსპედით ანდა ნავით გავიდეთო- ახლა ეს აიჩემა მე უარი რომ ვუთხარი, სხვებთან ერთად მოკალათდა და ხელი დამიქნია, წავედიო. გამეცინა სულ ვფიქრობ ხოლმე, რომ ღლაპია და მოუშუშებელი, მაგრამ ახლა განსაკუთრებით მომეჩვენა. მე ნაპირიდან თემოს ველოსიპედს თვალს ვაყოლებდი და ხანდახან აქედან ხელსაც ვუქნევდი. მერე მაგიდა ავალაგებინე და სიგარეტი მოვატანინე.
ოდნავ მოვდუნდი და ფიქრმა წამიღო... არა ამჯერად ხელების ქნევა არ დამიწყია თემოზე ვფიქრობდი რომელი პატრიცია მე ვარ, რომ გადამეკიდა...ლამაზი მაინც ვიყო... თუ მე გადავეკიდე ასეთ სისულელეს საუკუნეში ერთხელ ჩაიდენს ადამიანი და ესეც მე მოვიფიქრე... სიტყვაზე მეკიდება და მაგრამ რომ მომწონს ?
როდის და რატომ გახდა ეს ბიჭი ჩემთვის მნიშვნელოვანი? ვფიქრობ და ვერაფერი გამიგია.
არ გამიგია , როგორ დამდგომია თავზე დათო, ჩემი მეგობარი
მისმა ხმამაღალმა კითხვამ გამომაფხიზლა, __მარტო ხარ გოგო აქ? გარეკე სულ? __დათო? როგორ მომაგენი. __რა მოგნება გინდოდა, ბაზალეთისა და შენი ნოსტალგია...იმწამსვე ეს ვიფიქრე, მაგრამ მარტო თუ იქნებოდი, ტო, ეგ არ მიფიქრია __კაი ერთი __რა კაი ერთი გოგო, რას აკეთებ აქ? გამაგებინე, ნადირობ? __ჰო, ანკესი მაქვს ტბაში ჩაკიდებული- ვცადე ღადაობა მე. __გეფიცები, ვინმესთან რომ ყოფილიყავი, დავბრიდავდი. არა რა, სულ გარეკე ამ ბოლო დროს
კლიენტს ეძეებდი, ტო? რა დაგემართა მარი? ვილაპაარაკოთ გოგო მერე გულახდილად.
გამაგიჟებ რაა... მიდი ერთი, ცივი ლუდი აიღე და წავედით.
დათო ხან ბრაზობდა, ხან მეფერებოდა, ხან იცინოდა და მეც გავმხირულდი . ჩუმად თვალი ტბისკენ გავაპარე, თემო ვერ მხედავდა. დათომ ბევრი ფიქრი არც დამაცადა, მანქანაში ჩამსვა და გეზი ქუთაისისაკენ აიღო. __ტანსაცმელი? მიგიყვანო ბინაში? __ არ ღირს, არაფერი მქონდა მაინც ბევრი- უარი ვუთხარი მე __სად იყავი, ფული გადახდილი გქონდა? __კი, 3 დღის გადახდილი მქონდა __ანუ დღეს მოდიოდი თუ დარჩენას აპირებდი? __მოვდიოდი კი--ვიცრუე
ჩართე ტელეფონი და ელაპარაკე დედაშენს. გაგიჟდა ლამის ქალი. ნანას რაღაც ერჩოდი, შვილს ეგრე როგორ ექცევი გოგო ტელეფონი ჩავრთე და პირველად ნანას დავურეკე: გაეხარდა. მოვატყუე, სამსახურიდან ვიყავი და არ იჭერდა თქო.მერე დედაჩემს მოვუყევი ტყუილი და მართალი და როცა ცოტა დავმშვიდდი, ესემესი მოვიდა თემოსგან: __ეს რა გამიკეთე, მარ... მესიჯი სასწრაფოდ წავშალე, მაგრამ დათო მაინც მიმიხვდა და დამახურა თავზე....დამახურა დედაჩემისაც და ჩემიც... __არ გყოფნის, მე რომ გტყნავ? წამომიწყე ახლა აქ ვოიაჟები __ აუ რა ვოიაჟები, შენ არ იცი არაფერი __ხოდა არ მინდა ვიცოდე. ბოლო დროს ძაან აბოლდი და იცოდე დაგწვავ __მიდი რა __მაგთის ოფისთან სადმე მიმიყვანე -ვამბობ მე __ჰა, კუდი გყავს? მერე ნომრის გამოცვლა უშველის? ამხელა ქალს ტვინი სულ გამოგეჭამა ტო? თუმცა ნომერი მაინც მაყიდინა და თვითონვე გადამიგდო ძველი კარტა.
დათომ საქმე მოიმიზეზა და ქუჩის კუთხეში ჩამომსვა . ერთი კიდევ წამინამიოკა, ტრაკი დააყენე ადგილზეო და მანქანა ადგილიდან დაძრა.
სახლში მივედი და ოთახში ჩავიკეტე.
დაღლილს გაუხდელად დამძინებია სიზმარიც მინახია... სიზმარში ურემზე ვიჯექი და ურემი თავდაღმართში ტალახში მიგორავდა სახეზე და თითებზე სისხლი მეცხო , თუმცა თითებს ვილოკავდი და ვერ ვიშორებდი. გამეღვიძა... ვგრძნობდი მაღალი სიცხე მქონდა და ოფლში ვცურავდი. სიცხის დამწევი დავლიე და მივწექი. უკეთესობა ვიგრძენი
მერე უცებ თემო გამახსენდა , გამეღიმა... ქაჯივით მოვექეცი
გამახსენდა , რა ლამაზი იყო, ლექსებს რომ მიკითხავდა და ხელებს ჰაერში იქნევდა... მერე ლუდის სმა და არყით მთვრალის ბარბაცი გამახსენდა წარბი რომ ქონდა გატეხილი და საკოცნელად რომ მიშვერდა,ეგეც... ვინ იცის რა დღეშია ახლა. ნეტავ რა მოიმოქმედა? არა, ამ ნომრიდან არ მივწერ მერე აღარ მომასვენებს არ მომასვენებს და ნუ მომასვენებს...უნდა დავეკონტაქტო არც კი ვიცი, ფული ჰქონდა თუ არა, ისე მივატოვე ქალი კი არა, ფრიგიდული პუტანკა ვარ. ერთხელაც არ მივეფერე ბიჭს __თემო, სად ხარ?-ძლივს გავიხსენე ნომერი და მივწერე იმ წამსვე ზარი შემოვიდა: __რა გამიკეთე, გოგო შენ, მოგიტყან პატრონი __თემო ბოდიში -ჩუმად ვლაპარაკობ, არავინ მინდა რომ გაიგონოს __დავლეწე იქ ყველაფერი, წყლიდან გამოსულს რომ არ დამხვდი, ვიჩხუბე, ვიტრინები ჩავამტვრიე __საღოლ აი, გაგიჟდი? __პატრული მოვიდა, 500 ლარი ჯარიმა ამოწერეს , საიდან გადავიხადო? __ფულს ვიშოვი და გადაგიხდი, სად ხარ __ამაღამვე ჩამოდი ჩემთან , აქ ვარ ისევ, წასასვლელი ფულიც არ მაქვს __თემოოო __ჩამოდი , თორემ ყელს გამოვიჭრი-ხრიალებდა ტელეფონში __რააააააააააააააააააააააააააა ტანსაცმელს კიბეეებზე ვიცვამდი და გარეთ ისე გავრბოდი, მოვჩხრიკე, 165 ლარი მქონდა , ტაქსი გავაჩერე და დუშეთისკენ წაყვანა მოვთხოვე __ამ შუაღამეზე ? __რამდენი? _120 __ბევრია __გვიანია __ქალბატონო, ასე გვიან? ხომაა მშვიდობა?- პოლიტიკოსობას იწყებდა მძღოლი __მიდი რა...სიგარეტი არ მომიწევია, რამდენიმე საათია და ტვინის ტყვნა მინდა კიდევ? თორმეტ საათს გადაცილებული იყო, როცა მეგობართან ფულზე მივედი და 300 ლარი გამოვართვი. ღამის ორ საათზე , ნაცნობ ბინას მივუახლოვდი და თემოს დავურეკე. __მოვედი დიასახლისმა ერთი ამბავი ატეხა, ამ დროს აქ რა დრო იყო მოსვლისო, მაგრამ მე რომ დამინახა, ცოტა დაშოშმინდა და მისაყვედურა: __ეს ბიჭი მარტო რომ დამიტოვე, ბინის ქირა ვინ უნდა გადაიხადოსი.
ფული მივეცი და სახლში შევედი. თემომ ჯერ მაკოცა, მადლობა მითხრა, კარგია, რომ ჩამომაკითხეო, მერე თანდათან გაბრაზდა და ჩხუბი დამიწყო, სად ამეთესე ბაზალეთიდანო. ჯარიმის ქვითარი მიფრიალა ... მომეცი, მე გადავიხდი, ჯერ არ იქნება საჩქარო მეთქი, დავამშვიდე. ახსნაც დავუწყე, დათოც ვუხსენე, რა მექნა, მომაგნო , ძალით წამიყვანა მეთქი ცოტა მოლბა __მარი, ცუდად ვარ, მეტი არ შემიძლია...ბგერებში ირეოდა მყვირალობის ხმა __რა გჭირს?- მოვეფერე შუბლზე თემომ ხელი დამიკავა, მერე თმაზე შემეხო და მაკოცა. თემო-ვჩურჩულებდი მეც და სადამდეც ვწვდებოდი, კისერთან, იქვე ვკოცნიდი მერე ბიჭმა ფრთხილად ხელში ამიყვანა , საწოლზე დამაწვინა და ღილები გამიხსნა. __რა ცხელი ხარ-ჩუმად ამბობს __ავად ვარ, სიცხე მაქვს, მგონი გავცივდი __მარი, რა კარგი ხარ-მკერდზე მკოცნის და მელაციცება __ჩუ __ღვთაება ხარ __ჩუ __ნუ მაჩუმებ, მაგიჟებ ახლა, ნუ მაჩუმებ მისი ვნებიანი ალერსი მთენთავს და მთლიანად მასზე მინდობილი, ლამაზ თითებს ვუკოცნი მერე ის მართლაც შემოდის ჩემს შეგრძნებებში და დიდხანს და მწველად მიშანთავს სხეულს...
დღე მეოთხე
გათენებამდე უსიამოვნოდ მეძინა, ალბათ ტემპერატურამაც ამიწია და დილით თავი ვერ წამოვწიე, ისე ცუდად ვარ.
თემოს ხელი ჩაებღაუჭებინა და ისე ეძინა, ალბათ ცუდი სიზმარი ნახა, ანდა ეგონა, ისევ გავექცეოდი. მისი ხელისგან გავთავისუფლდი და წამოდგომა ვცადე. სიცხე თვალებში მაწვება და ვერაფერს ვხედავ. ტელეფონს გადავწვდი და საათს დავხედე, შვიდი საათი სრულდებოდა უჰ, გათენებულა. ტელეფონმა დარეკა __მარი სად ხარ -დათოს ხმაა __სახლშიიიიი-კითხვა გავიკვირვე უტიფრად __სახლში ხარ ხო? შე ჩათლახო, შენ, სად ხარ გოგო, თუ გნახე, უნდა დაგიხვრიტო კოჭები __დათო, მერე აგიხსნი __სად ხარ!!!! ტელეფონი გავუთიშე . ნერვები ამეშალა. მართლა რა მჭირს ნეტავ? გადახრა მაქვს? მართლა გიჟი ვარ? რა მაფორიაქებს? ცხოვრებას რა მუღამი ვერ დავუჭირე ? ტვინი ფიქრს ვეღარ იტანს და თავი მტკივდება. თემოს შევხედე. მშვიდად ეძინა,ხელი თავქვე ამოედო და ნელა სუნთქავდა. გადავწვდი და ვაკოცე. მსიამოვნებს მისი შეხება და ლოყაზე ვკოცნი. მგონი შევაშინე, უცებ გაიღვიძა და გაკვირვებულმა ამომხედა. __მარ, როგორ ხარ? __სიცხე მაქვს-ვამბობ და მცივა __აუ, კაი რა ...ნუ ხარ ეგრე რა... __წამალს ხომ მომიტან __ავდგე ახლავე? __არა ადრეა ჯერ. სადღეღამისო არ იქნება დუშეთში __შემოწექი, მოდი, ჯერ ნუ დგები, შეგცივდება __გადაგდებ, ვირუსი მაქვს __გადამდე, მოდი ჩემთან! ისევ ვწვები და ცხვირზე ვკოცნი ვიწრო საწოლზე კარგად ვერ ვთავსდებით. თემო ზურგიდან მეკვრება და სხეულს მითბობს __გავთბი-ვამბობ __ჩურჩუტო __მიდი რა...დილით ლექსები მიყვარს თვალებს იფშვნეტავს, ჯერ არ სჯერა...მერე გულაღმა ბრუნდება და "ჩემო ქალბატონოს" იწყებს. __მიყვარს ეს ლექსი __არ გიცნობდი, როცა დავწერე. __არც ახლა მიცნობ-მეცინება __ახლა უკვე გიცნობ-იღიმის და ლოყა ლამაზად ეჩვრიტება მე ვკოცნი __ეეე. შენ მართლა ძალიან ცხელი ხარ __თუ მოვკვდი-ვიწყებ ანდერძის წერას... თემო პირზე ხელს მაფარებს და მაჩუმებს __ჩუ, მარ. ჩუ. __დათომ დარეკა, მაგრად დამერხევა, აქ რომ მოგვაგნოს-ვამბობ __რამდენად აქვს უფლება შენზე? __მისი იმედი მაქვს ცხოვრებაში, უმწეო ჩიტივით ჩამოვყრი ფრთებს __მე მაგისი დედა მოვტყან __შეეშვი, მიდი სიგარეტი მომე მერე რამდენიმე წუთით ერთი ღერიდან ვეწეოდით და ერთმანეთს ტუჩებში ვკოცნიდით. __ვიცხოვროთ ერთად--წამოსცდა ბიჭს __სისულელეა __ არც ისე ..უარესი სისულელეც გამიგონია __დაივიწყე- ვამბობ მშრალად. __მე რამე უფლება მაქვს ? __მხოლოდ ერთი რამის __რისი-იღიმება ეშმაკურად __წამალი მომიტანო და მიმკურნალო __ოოო, მე სხვა რამეც მეგონა __სხვა რა უნდა იყოს? __შენი სხეულის მონა რომ ვიყო,არა? __არა-ცხვირზე თითს ვადებ მე.
ცხრა საათზე თემო ადგა, ცხელი ჩაი შემომიტანა, მერე აფთიაქში წავიდა და წამლები მიყიდა, მე სულ ვკანკალებდი და ვკანკალებდი. არაფერი მშველოდა, სიცხე მაღლა მიწევდა და ორმოცამდე ადიოდა. __სასწრაფო გამოვიძახოთ-მეუბნებოდა თემო მე უარზე ვიყავი დიასახლისი შეშფოთებული აქეთ-იქით დარბოდა და ვერ გაეგო, როგორ მოქცეულიყო. ბოლოს მაინც მოვიდა სასწრაფო და საავადმყოფოში გადამიყვანა.თემო გვერდიდან არ მცილდებოდა. გადასხმა გამიკეთდა, ანტიბიოტიკი დამინიშნეს და როცა სახლში წასვლის დრო დადგა, თემომ ტაქსი გამოიძახა და ფული და ჩემი მისამართი ერთად ჩაუკუჭა მძღოლს. __თემო, არ დამეკარგო, იცოდე __ მალე გამოკეთდები მარ...-ჩამკოცნა საბოლოოდ და მანქანის კარი დაკეტა.
სამი დღე ისე ვიყავი, არავინ და არაფერი გამხსენებია, არც თემო და არც სხვა ვინმე. სახლში ვიწექი და სამსახურშიც ვერ დავდიოდი. დათო არ მეხმიანებოდა, რამდენჯერმე მეგობრებთან მოვუკითხივარ და ჩემთან არ ამოსულა. დედაჩემი დაქაქანებდა და განსაკუთრებულად მივლიდა. წვენებიო რომ არ იღლება ჩემი შვილი კი "თავის ტალღაზე " იყო და ხანდახან შემოდიოდა მხოლოდ ჩემთან.
ტემპერატურამ რომ დამიწია და ცოტა აზრზე რომ მოვედი, თემოსთან დავრეკე, ტელეფონი გამორთული ჰქონდა. ნუთუ დამემალა? არ იყო ლოგიკური მისი საქციელი...
იმ ფორუმზეც შევედი, სადაც გავიცანი. ბოლო ვიზიტი ორი მაისი იყო,იმ დღის მერე საიტზეც არ ყოფილა. არ არის და ნუ არის... მე იმას უფრო ვდარდობდი, ჯარიმის ფურცელი საფულეში რომ მედო და გულს მიწუხებდა.ვიცოდი , ფული უნდა გადამეხადა. მაგრამ რომ არ მქონდა?
როგორმე უნდა მეშოვნა... და მერე მე ამ თანხის გადახდით ნამდვილად ვიქნებოდი "სულელი დედაკაცი", როგორც დათო იტყოდა...
ოდნავ გამოვკეთდი თუ არა, გამომცემლობაში დავრეკე და ჩემი პირველი კრებულის ამბავი ვიკითხე. ოცის მერე მზად იქნებაო. რამდენი სარბენი მქონდა, რომ დაბადების დღისთვის ყველაფერი მომესწრო , ინფორმაციის გავრცელება დიდ დროს არ წამართმევდა, მაგრამ მეორე განყოფილებას უნდოდა კარგი ორგანიზება და ბევრი ფული... ვერც ხელების ქნევა და ვერ ბებიაჩემის გაცოცხლება ვერ მიშველიდა, ტომრისთვის თავი ისევ დათოს უნდა მოეხსნა. მაგრამ დათოს შერიგების ძალა მქონდა? უნდა მეცადა...
მგონი თხუთმეტი მაისი იყო, გვიან ღამით რომ მივწერე, მომენატრე და შენზე ლექსი დავწერე მეთქი. __ჩემი გადარეული-მომივიდა პასუხი. გაამართლა... __ხვალ სადმე წავიდეთ, კარგი? __სამსახურის მერე გამოგივლი, მეც მინდა შენთან საუბარი შევთანხმდით. ვიცოდი უსიამოვნო საუბარი არ აგვცდებოდა და მოვიფიქრე, როგორ უნდა ამერიდებინა ამ საუბრისთვის თავი.
დათოს ასეთი ჩვევა ჰქონდა,რესტორანში დამპატიჟებდა, ყველაფერს საუკეთესოს შეუკვეთავდა, ცოტას დალევდა, მეც დამალევინებდა და მერე ბინაში ამიყვანდა. რამდენჯერ, ისე დამთვრალა, არაფრის თავი აღარ ჰქონია და მხოლოდ ფული უფრიალებია, აქაოდა მაყუთა ვარო... თუ არადა, რამენაირად გავუძლებდი მაგის ფანტაზიებს... ახლაც ამის იმედი მქონდა... სექსუალურად ჩავიცვი, ბანძი მაღალქუსლიანები წამოვიცვი ფეხებზე და შვიდ საათზე სადარბაზოსთან დაველოდე. მალე მოვიდა, დაჯექიო, დამიღრინა და გიჟივით დაქოქა მანქანა. __სიგარეტი არ მოწიო ამ საღამოს-ვერ იტანდა, რომ ვეწეოდი __დათ, იცი ჩემი კრებული უკვე მზადაა და პრეზენტაცია დაბადების დღეს მინდა დავამთხვიო -დავასწარი ვიდრე რამეს წამოიწყებდა. __მართლა? როგორ მიხარია.... __შენც იცი, ჩემი მუზა ხარ..პრეზენტაციაზე ხომ იქნები ჩემს გვერდით? __მეეჭვება. ჩემი ცოლი მოტყნავს ტვინს __როგორც გინდა, რავიცი, საქმე არ გავაფუჭოთ...კიდევაც მიხარია, მაგრამ არ ვიმჩნევ __გაფუჭებული რაც გაქვს, ჯერ ის გამოაკეთე-დამიბრიალა თვალები. მივხვდი იქეთკენ მინამიოკებდა, რაც სინამდვილეში არც იცოდა - ამაღამ იცოდე დაისჯები ამბობს და თან უკბილოდ იცინის, __დავისჯები? -ვეკითხები და მეცინება მეც. __სწორედ ისე მომცემ , როგორც შენ ახალ საყვარელს მიეცი __რომელ საყვარელს? -გავიკვირვე მე __ახლა დაბოლება არ დამიწყო, ყველაფერი ვიცი მე... ისეთი სექსი გინდოდა, მერე რომ დაგეწერა მეცხრე ცაზე ავედი , როგორც ჯომოლუნგმაზეო??-და რეგვენივით გაიცინა... __ რა ყველაფერი, ტანსაცმლისთვის ავბრუნდი მე იქ- ვაიგნორებ მის ცინიზმს , მაღალ ფასეულობებზე __გკითხე მე ტანსაცმელზე ... __მაშინ არ გამახსენდა, ჩემი ბეჭედი მქონდა ტანსაცმელში და ვერ დავკარგავდი __ გეთქვა ჩემთვის მერე. __მომერიდა __ოხ, პირი მოგიტყან, ახლა მოგერიდა და შვილის ტოლ ბიჭთან რომ გნახეს დუშეთში,მაშინ არ მოგერიდა ხო?-არ მინდობს და სიმართლეს პირში მახლის. __ვისთან? ავტორია, ეგ ბიჭი, იქ შემთხვევით ვნახე. ლექსებს წერს...პრეზენტაციაზეც იქნება-წამომცდა ვინ იცის, იქნება თუ არა, მაგრამ ახლა ხომ გავაჩუმებ.
__ვნახოთ, ვნახოთ.
რესტორანში შევდივართ, მერე ჩვეულ ღამის ბაითში ავდივართ, შოკოლადითა და სალათის ფოთლებით შევსებული... ვცდილობ, ყველანაირად ვასიამოვნო... და კმაყოფილი იძინებს. უფრო სწორად , დაძინებამდე მკერდზე მლოშნის და ხუთ ორასლარიანს მიკეცავს ლიფში. _კარგი გემოვნება ჰქონია შენს ახალ საყვარელს, ბოლო დროს კარგი მინეტი ისწავლე....ამბობს მკვახედ და იმწამსვე ხვრინვას იწყებს.
ძილი ყოველთვის კარგი ჰქონდა.ჩემსავით ჭოტივით კი არ აჭყიტინებდა თვალებს. როგორ მინდა ხოლმე, ასეთ დროს რამე დავწერო და უარყოფითი ენერგია გავაძევო... არა და არ მოდის მუზა. აივანზე გავდივარ, სიგარეტს ვეწევი და მერე ენერგიულად ვანიავებ.
ბოლოს, დაძინებამდე ვიფიქრე, ცოტა გულს გადავაყოლებ მეთქი და მაგიდიდან შოკოლადი ავიღე. გაღეჭილი არ მქონდა, წამომაზიდა. ეტყობა ძველია... მერე სალათის ფოთლები ავიღე და...აბაზანამდე ძლივს მივასწარი, გული ამერია. რა მჭირს? ნუთუ ის მოხდა, რაც გავიფიქრე? არა, ეგეთები არ ხდება... ბოლოს ციკლი როდის მქონდა? დავფიქრდი...სასტიკად დაემთხვა თემოსთან ყოფნა ჩასახვის დღეებს... თავი არ დაგვიცავს მე და თემოს, მაგრამ ამას როგორ ვიფიქრებდი. ღამე ნერვიულობისგან არც მძინებია.
დათომ სახლში რომ წამომიყვანა, პირველად აფთიაქში შევიარე, ორსულობის ტესტი ვიყიდე და ...პირჯვარი გადავიწერე. არაფრით ჩემი ფეხმძიმობა არ შეიძლებოდა. სახლში არავინ დამხვდა.
ჩუმად შევიპარე სააბაზანოში და შარდი ჭიქაში მოვამზადე...ხუთი წუთი გული ფრიალებდა ტესტმა დადებითი აჩვენა...
ტესტი საგულდაგულოდ გადავმალე. ახლა რა ვქნა? ქალი კი არა ნამდვილი საფრთხობელა ვარ, მაგრამ მე რომ ადამიანებს ვაფრთხობ? ამნაირ ქალებს რა ქვია , ნეტავ? ახალგაზრდა ბიჭია და მე მისი პირველი შვილი უნდა მოვკლა? დაფიქრება და აზრის მოკრება არ მაწყენდა. აბა გავაჩინო? მერე ვინმეს რამე მოემატება? თემოსთან ისევ დავრეკე გასულია მომსახურების ზონიდან-პასუხობს ავტომატურად ეტყობა სხვა კარტა აიღო რა ვქნა... საერთოდ ვუთხრა თუ არა? თუმცა ეს საჩქარო არაა... საჩქარო ახლა წიგნის პრეზენტაციაა და დროზე უნდა მივხედო საქმეს. ფული მაქვს, ხვალ ჯარიმასაც გადავიხდი.ცოდოა ბიჭი... მაინც ვერ დავადგინე, რამდენი წლისააა, ოცის ან ოცდაერთის იქნება,მე კი მომატყუა, ოცდაოთხის ვარო
მომენატრა ახლა თემო. ამ ბიჭმა დიდი სითბო დამიტოვა გულში
მისი წაკითხული " ჩემო ქალბატონო" დილით საწოლში წაკითხული... ცრემლებიც კი მომერია ... ლუდიანი მისი სუნთქვა... გატეხილი წარბი.
რა სენტიმენტალური გავხდი... როდის იყავი გოგო ეგეთი?-ვეკითხები ჩემს მეორე მეს... ნაყოფი? რა ნაყოფი, ეს ხომ სისულელეა. ანდა რა ნაყოფი ესაა, ერთი მოუშუშებელი და ცელქი სპერმატოზოიდია...
იმ შვილისთვისაც ვერ მომივლია, რომელიც მყავს და ახლა ეს ...ვის ჭირდება?!
დღე ოცდამეერთე
თემო მაისის თვეში გავიცანი, მაგრამ რა რიცხვი იყო არ მახსოვს... კვირა დღე იყო, თვის დასაწყისში. ამით ბოლო ორი კვირა დღე გამოირიცხა... დარჩა ორი ... ხოდა თუ კალენდარს დავუჯერებ, ორი მაისი ყოფილა.
დღეს კი ოცდაორი მაისია. ჩემი პირველი კრებულის და ჩემი დაბადების დღე ერთდროულად გათენდა.
უბრალო არითმეტიკაა. ნამდვილად ოცდაერთი დღე გამოდის არადა ყველაფერი რა მარტივად დაიწყო: ლიტსაიტზე ბანალური გაცნობა და მიწერმოწერა , ლამაზი ფრაზები და სიტყვები,... ბოლოს შეთანხმება შეხვედრაზე. გაუაზრებელი დაპირება, რომ ერთმანეთს ოცდაერთ დაუვიწყარ დღეს მივუძღვნიდით...
დასიებული თვალები ასაკს ვერ მალავს... ამ დღეს დავიბადე ოცდათვრამეტი წლის წინათ იმ დროს დედაჩემს ალბათ გავახარებდი (კიდევ ვის გაეხარდებოდა, ამაზე არასდროს მიფიქრია) ლარნაკში ყვავილები დამხვდა...ეტყობა ნანას სიურპრიზია კარგი შვილია, უჩემოდ იზრდება, მაგრამ კარგი გოგონაა მის გვერდით ვცხოვრობდი, მაგრამ ყოველთვის მისგან შორს ვიყავი ამ სამყაროდანაც შორს ვიყავი სულ და არასდროს ვიღებდი იმას, რაც მეკუთვნოდა გერი ვარ მეთქი, გერი დედამიწაზე-ვამბობდი და ახლობლებს გული ტკიოდათ ამის გამო მათ ტკიოდათ, თორემ მე დიდი ხნის წინ მეტკინა უკანასკნელად...
სისულელეა იმაზე ფიქრი, რაც გარდასულია...არასდროს მივტირი დროს,როგორც წარსულს. ჩემთვის მომავალიც დიდი ხნის წარსულია დროის მანქანაში ვზივარ , რამდენი წელია და საჭე ხელში მიჭირავს... სამყარო უსასრულოა და მე ახლა \"სხვა სამყაროში\" ვცხოვრობ...
ხო, ალბათ ორსულობის ტესტს არ ვენდობი და ექიმთან მივალ. მიხვალ კაია... რამდენჯერ ხარ გაფრთხილებული, რომ შენთვის ორსულობა არ შეიძლება? არადა, სხვა ექიმთან რომ მივიდე, ჩემი პრობლემები არ იცის და ისე გამიკეთებს აბორტს, თვალს არ დაახამხამებს. ჩემს მიომას ფხეკა უნდა კიდევ? მაშინვე დენა ამიტყდება და სისხლისგან დავიცლები.
დაიკიდე მარი... ამ თემებზე მაინც არ ღირს ნერვიულობა...
სარკესთან რამდენიმე წუთით შევჩერდი და...კარი სწრაფად გავაღე __გეჭამააა-დედაჩემის უშრეტი ენერგიის მშურს __ნანა დამხვდეს ხუთზე მზად- ვხმაურობ უკვე გარეთ გასული-თუ არა და , ტელეფონზე მივწერ
სალონში წავედი, მოსაწყენი პროცედურები ჩავიტარე , მერე ტორტისთვის კაფეში გავიარე და დრო შევახსენე. მგონი ყველაფერი მზადაა, ნერვიულობად არ ღირს. როგორც იქნა ექვსი საათიც მოვიდა და მე და ნანა , ჩემი თექვსმეტი წლის გოგონა , დათომ გაგვიყვანა რესტორნამდე. __მოხვალ გვიან?- ვეკითხები __კი მოვალ, ასე თერთმეტისთვის __კარგი, დაგელოდები __მოვალ , იმასაც გავიცნობ, ხომ თქვი, იქნებაო-ნაღრძობივით გამახსენა დათომ და მეც დენივით გამიარა მუხტმა.
სახეზე სმაილი დამეხატა
შევედი, მეგობრები შეკრებილიყვნენ და ხმაურით და ტაშით შემხვდნენ, ლამაზი იყო იქაურობა ყვავილები და ფერადი ქაღალდები,ლამაზი გაფორმება ჩემს გემოვნებას ემთხვეოდა. მოვათვალიერე, ყველანი მხოლოდ ახლობლები იყვნენ. რამდენიმე თანამშრომელი, ორი ბავშვობის მეგობარი და სამი -ოთხი თანაკლასელი, რომლებსაც სულ ვახსოვდი.
ამ საყოველთაო კოცნა -ხვევნაში დარბაზი მოვათვალიერე... თემო დავლანდე
ვიგრძენი, რომ გამეხარდა ჩემსკენ წამოვიდა და დიდი ვარდების თაიგული გულში ჩამახუტა. მერე ყვავილები გვერდზე გადადო და მაკოცა __სად დაიკარგე?-მოვასწარი და წავულაპარაკე __თურქეთში ვიყავი, მოგიყვები მერე, ახლა ხომ უკვე აქ ვარ. მადლობა, ვიცი რომ ჯარიმა გადაიხადე... მომენატრე მარი-თავი სახესთან მომიტანა და წამჩურჩულა. __იცოდე, ლექსის წაკითხვა არ აგცდება-გავანეიტრალე საუბარი __შენთვის ყველაფერს გავაკეთებ , მეტი მაინც არაფერი გამომდის __მეტიც გამოგდის, თუმცა ჯერ არ იცი -ჩამეღიმა __რაზე ამბობ- დაინტერესდა __მაგაზე მერე ვილაპარაკოთ __მარი, შენზე ბევრს ვფიქრობ... __კარგი, ვილაპარაკებთ მაგაზე, ახლა სტუმრებს მივხედავ, აქვე ახლოს დამიჯექი, ნანას გვერდით
მე თავიდანვე გამოვაცხადე, რომ ჩემს ნაცვლად ლექსებით თემო გაგვანებივრებდა. რომ ჩემი ლექსები , ხახვის ფოჩივით, ყელში მქონდა ამოსული ახლობლებს არ გაკვირვებიათ... მხოლოდ რამდენიმე წიგნზე ავტოგრაფი დავაჯღაბნე მერე გვერდით თემოს მივუჯექი და გამოველაპარაკე.
ცოტა დავლიეთ და მოვდუნდით
ლექსი, ლექსი -წამოვიდა სურვილები ხმამაღლა. თემოს ვანიშნე, ახლა დროა მეთქი
თემო წამოდგა და ალექსდა....
მე მისი ყველა სიტყვა სიმღერასავით ჩამესმოდა და თვალებს ვხუჭავდი, რომ წარმოსახვით კიდევ ერთხელ გამხსენებოდა და მთელი სიმძაფრით შემეგრძნო: რომ ერთხელ მეც ვკოცნიდი მას იმ ცისფერ ძარღვთან, წაკითხვის დროს კისერთან რომ ებერებოდა რომ მისი სხეულის ყველა ნაწილი ჩემთან იყოფდა იმ სიმხურვალეს, ახლაც რომ მიცხელებდა გონებას რომ ახლაც მინდოდა ეს ყველაფერი გამეორებულიყო...
როცა სახეზე და ყელზე ოფლმა გამოჟონა, ყველას დიდი ბოდიში მოვუხადეთ და მე და თემო ვერანდაზე გავედით სასაუბროდ.
__ჯერ მომეცი, რას ეწევი და მერე მომიყევი სად დამეკარგე?-ვუთხარი სიგარეტს მოუკიდა და მომაწოდა ლამაზად გააბოლა.ესეც კი უხდებოდა __თურქეთში ვიყავი __რისთვის? __რავი, საქმე იყო __მასეთებიც იცი? __აბა მარტო ლექსები ვიცი? რამდენიმე ნაფაზის მერე , შევატყვე, აიმღვრა __მარი, ახლა სადმე რომ განვმარტოვდეთ, არ შეიძლება? __რას ამბობ? ეს როგორ მოვახერხოთ? __გთხოვ __წამოდი, შევიდეთ ტუალეტში-ვამბობ თვალებში ისეთი სურვილი იკითხებოდა, უარის ძალა არ აღმომაჩნდა. ქალების ტუალეტში შევედი და თემოც შემომყვა. მე კარი შიგნიდან დავკეტე და ონკანთან მივედი
ვიგრძენი, თემო უკვე აგზნებული, უკნიდან მეფერებოდა. შიშველ მუხლისთავებზე მელაციცებოდა და კაბის ქვემოთ ბარძაყებზე მკოცნიდა მერე კაბა მთლიანად წამომიწია,გასწორდა, ზურგით კედელზე მიმაყრდნო და... შეეზარდა და ამძლავრდა ჩემს სხეულში მე ვკვნესოდი და მთელი არსით ვეძლეოდი ვნებას. მერე კი როცა მისი სხეულიდან ჩემს სხეულში ცხელი ლავა გადმოვიდა , უცებ დავწყნარდი და თვალები დავხუჭე....
ხუთ წუთში უკვე ტანსაცმელს ვისწორებდით და ერთმანეთს თვალებით ვესაიდუმლოებოდით
გარეთ ცალ-ცალკე გამოვედით. დათო მოსულიყო და მეძებდა ჩანდა, ერთად ვერ დაგვინახა, მაგრამ მისი გაცნობა მოითხოვა. ჯერ ნახევარი საათით გარეთ ისაუბრეს და როცა შემოვიდნენ, დათომ მე გამიყვანა დარბაზიდან. მე თვალებში მინდოდა ამომეკითხა, რა მელოდა. იქვე სტუმრები მეგობრებს გადავაბარე და დათოს გავყევი __ცოტა გავისეირნოთ __უკან მალე უნდა მოვბრუნდეთ __წამო, მალე მოვბრუნდებით-სიურპრიზი მაქვს შენთვის __მიყვარს სიურპრიზები-ვიცინი __ეს ჩემგან...ხომ იცი, მიყვარხარ, გაფასებ, წარმატებებს გისურვებ -და ხელში ბეჭდის წითელი ყუთი მომაჩეჩა-მიდი გახსენი გავხსენი ულამაზესი ბეჭედი იყო , თვლიანი-თვალი ალბათ ბრილიანტია , გამეღიმა-არასდროს მქონია- __დათო, რას ნიშნავს ეს? __გქონდეს გოგო ჩემგან __მადლობა __გაიკეთე, მგონი მოგერგება __მარცხენა ხელზე გავიკეთებ __არაფერი დავიმსახურე? __კოცნა -ვამბობ და ტუჩებში ვკოცნი-დავბრუნდეთ უკან, წავლენ, თუ არ მივედით __ამ ღამეს ერთად მინდა ვიყოთ __ეგეც დაიმსახურე-ვამბობ და თან ვნანობ
უკან მალევე მოვბრუნდით და თემო და ნანა იქ აღარ დამხვდნენ. გამიტყდა... დავურეკე, მაგრამ ნანამ არ მიპასუხა. რა უნდა მექნა, მასპინძლის ვალი პირნათლად მოვიხადე და ვიდრე ბოლო სტუმარი არ წავიდა, მაგიდებს შორის ლანდივით დავდიოდი... გვიან დავიშალეთ. მე დათოს წავყევი, როგორც შევპირდი... მერე, როცა დათოსაც მიეძინა, ღამის ორ საათზე დედაჩემთან დავრეკე, ნანა უკვე სახლშიაო, ცოტა დამამშვიდა დედაჩემის ნათქვამმა.
სახლში დილით მივედი. ნანას ეძინა, დედაჩემს არა. ვკითხე,ნანა როდის მოვიდა და ვინ მოიყვანა მეთქი. __ვიღაც მაღალმა ბიჭმა-უძილობით დასიებული თვალები შემომანათა დედაჩემმა ნანასთან შევედი და ჩუმად მისი ტელეფონი ავიღე.ბოლო მესიჯები გადავქექე და სხვებთან ერთად, ვიღაც თემოს მესიჯიც იყო, ნაჩიტო, ხვალაც შევხვდეთო...
ტელეფონი კედელს ისე ძლიერად მივანარცხე, ნაკუწებად დაიფშვნა. ცრემლი არ გამიგდია თვალიდან, გინეკოლოგს დავურეკე და... სხვა სამყაროსთვის მოვემზადე...
დასასრული
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
4. მადლობა ვაფასებ თქვენს აზრს
მადლობა ვაფასებ თქვენს აზრს
3. მეცნო, მაგრამ ერთად უკეთ გავიხსენე. საინტერესო ნაწერია, დაბოლოება მოულოდნელი იყო (ბოლო არ მქონდა წაკითხული). მეცნო, მაგრამ ერთად უკეთ გავიხსენე. საინტერესო ნაწერია, დაბოლოება მოულოდნელი იყო (ბოლო არ მქონდა წაკითხული).
2. სიამოვნებით გადავიკითხე!!! სიამოვნებით გადავიკითხე!!!
1. მოკლედ, ვისაც გეცნოთ, არ შეიმჩნიოთ, იმიტომ, რომ უბრალოდ, ვაქვეყნებ ერთად :) მოკლედ, ვისაც გეცნოთ, არ შეიმჩნიოთ, იმიტომ, რომ უბრალოდ, ვაქვეყნებ ერთად :)
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|