ჩემს ქეთის

„ქარი მის თმაში“, -
ასე ერქვა ერთი ფილმის გმირს,
არ მაქვს ნანახი, მოყოლილი ამოვიჩემე,
იმის მერეა,
რამდენჯერაც შენს თმას ჩამოშლი,
სულ მახსენდება და მგონია
იმ ფილმს მიჩვენებ.
წავიდეთ მთაში,
სიგიჟეა, რომ ეგ თვალები,
უცქერენ კედლებს ნაცრისფერს და ღამეს მტვერიანს,
წამოდი სანამ სიმშვიდეა,
სანამ გზებია,
სანამ ქარს თმაში ნარჩენებით გამოტენიან.
შენი ადგილი რთულად სავალ ბილიკებზეა,
ძნელად რომ მოგწვდნენ,
ვერ გიპოვონ ჩემო ტანიე.