----

არ დაგიძახო, გული არ მითმენს,
არ მოგეფერო, ხელებს დავმალავ.
ეს ნაბიჯები, ფეხებსამიწე,
მძიმედ დადიან და აცა–ბაცა.

თუ მოვა თოვლი, უცებ გადნება,
თავს ვინუგეშებ, ეს დროც გაივლის,
და გაზაფხულზე ცისკრის ანთება,
იქნება ალბათ სულ სხვანაირი.


----



სიყვარულზე დიდი რა ვთქვა?
უფრო დიდი ჭირიც ვიცი,
ოხრად მრჩება ცხოვრება და
დრო არა მაქვს საკმარისი.

გაფანტული ცაზე შუქი-
წრფელი მზერა-ვარსკვლავები.
სულიც უდგათ ჩემი ჭკუით,
თვალებშია გადამდები.

და სინათლე- იმ მზის ცვენა,
ზაფხულში რომ ბევრი იცის.
გავიხარო? ამის დედაც...
დრო არ მრჩება საკმარისი.


---