ეს ჩემი  შიშია,
რომელსაც მარტო ყოფნა უყვარს,
დანებება უყვარს,
ქარში გაუნძრევლად დგომა უყვარს,
ტკივილის გათეთრება უყვარს.
არადა
ნებისმიერი რამის შიში –
სიკვდილის იქნება ეს, თუ მწერების,
სიბნელის  , თუ ცარიელი მაცივრის შიში ,
სახლში არ უნდა მიიტანო და ლოგინის ქვეშ არ უნდა დამალო,
არც სასმელის ჭიქაში უნდა ჩატენო,
არც ჭერზე ჩამოაკონწილო
არც სართულიდან თავდაყირა გადაკიდო.
ის უნდა გაიტანო მზის შუაგულში და გამოაშრო ნამისგან.
ხალხში უნდა გაფანტო და დაარიგო,
ავტობუსში შეიტანო და კონტროლიორს შეამოწმებინო,
მეტროში ჩაიტანო ,ნესტმა დაუბეროს,
შეყვარებულის წერილში ჩადო ,
მეგობრის ხელის მტევანში გაშალო,
შვილების სიცილში გაანაწილო,
ყველგან , სადაც სინათლე წვდება.
მხოლოდ ჩემი შიშია,
რომელსაც მარტო ყოფნა უყვარს
და ვერაფრით გადავაჩვიე.